Birgun esek ve at degirmene gidiyorlarmis.
Esegin sirtinda iki cuval bugday varmis, yuku agir oldugundan agir agir adimlarla yuruyormus, at`in sirti bos oldugundan hizli hizli kosuyormus asagiya dogru.
- Oh! demis esek.
- Ne kadar cok agir geliyor bu colluk cuvallar! Nefessiz kaldim. Dusersem olecegim. At kardes, yalvariyorum sana yardim et bana! Soyle sahibine, cuvalin birini senin sirtina koysun.

Ama at duymazliktan geliyormus ve yuku agir olan arkadasini umursamiyormus. Bir kayalik yerden gecerken esek dusup yigilmis yere, cuvallarin altindakalmis. Sahibi esegin sirtindan cuvallari almis ve at`in sirtina koymus, kayisiyla vurmus onden daha cabuk gitsin diye.
At burunmus agir yukun altinda, nefessiz, cevirmis basini esege dogru ve demis:
- Eh! Esek kardes, seni dinlemis olsaydim, simdi bir cuval bugdayi tasiyor olacaktim.

Ve yorgunluktan ayaklarini surtmeye baslamis.
Paylaşım




Yazı Sahibi
Gulsum Kuruoglu Yazar

Bilgiler
28 Mayıs 2007 tarihinde eklendi.
6718 kez okundu.