Çaldırdığım telefonun 3. sesinden hemen sonra ses geldi aradığım numaradan..
- Alo Tülin’ciğim sen kapat ben arayayım seni..
- Peki..
- Alo..
- Alo İstanbul’ un en alımlı en güzel en tatlı ve en melek kadını nasılsın? Sesin her zamanki gibi bir içim su yine..
- İyiyim. Her zamanki gibi yani. sen evdemisin?
- Evet..
- Yapma böyle lütfen. Evde oturmanın sırası m? Çık dolaş tadını çıkar geçip giden günlerin. Değerini bil sağlığının. Yaşlar ardına bakmadan koşup gidiyor bak!
- Daha dur bakalım. Bilim insanlarının sözlerine bakılırsa bu zamana göre yolun yarısındayız henüz. Geçen hafta kontrole gidecektin gittin mi?
- Gittim. Rutin işlemler. Bir haftalık kemoterapi başlayacak yine. Alıştım artık. Sonrası sıkıntılı oluyor tabi. Unutkanlık yapıyor ona canım sıkılıyor biraz. Ama en çok da dışarı çıkamamak gezip tozamamak.. Nasıl özledim dışarısını bir bilsen.. Kolay değil iki yıl oldu tedaviler başlayalı..
İlk dönemler eve kapanmak zorunda kalmıyordum böyle. Geçen hafta çok kötü oldum. Kendimde değildim. Acile kaldırıldım..
-Bu günlerde geçecek gör bak. Daha da sağlıklı bir şekilde döneceksin eski hoş hareketli günlerine..
Sen ki hayata hep gülerek bakan her şeyi hayra yoran hiçbir zaman ümitsizliğe karamsarlığa kapılmayan harika bir insan nefis bir anne saygın çalışma geçmişi olan gerçek bir dostsun..
-Azimliyim. Yeneceğim bu hastalığı. Nasıl düşünürsen o çıkar karşına inanıyorum buna ben. Bak şimdi ne yap biliyormusun?
-Söyle canikom..
-Şu an hava çok sıcak. Şöyle beş civarında evden çık. Sahilden yürüyerek Kadıköy’e in. Etrafı şöyle bir dolaş. Balıkçılar çarşısında otur bir şeyler ye iç diyeceğim ama yapmazsın biliyorum.
Bunu bir haftalık tedavim bittiğinde birlikte yapacağız. Söz sana. Yer içer karşılıklı özlem giderir biraz da dedikodu yaparız..
-Ay çok sevindim. Söz ama. ister ayıl ister bayıl sözünde duracaksın bak..
-Güldürdün beni. Bakarsın çok daha iyi gelir..
-İyi gelecek elbette. Özlem duyduğun bir eylemi gerçekleştireceksin . Hele şu tatlı kaliteli gülüşünü de yanında getirirsen hastane mastane tarih olur artık..
- Allah senden razı olsun. Ne iyi bir arkadaşsın. Sesini duymak bile moral kaynağı oluyor bana. İlaç gibi geliyor..
-Sağ ol altın kalpli arkadaşım benim. Bu günlük bu kadar yeter. Hoş dinlemeye kalksam çok uzun konuşursun farkındayım. Gerisini buluşmamıza bırakalım istersen..

Defalarca öpüyorum o güzel yanaklarından. Acil şifalar iyilikler huzurlar diliyorum hem sana hem bütün sıkıntıda olanlara..
-Sağ ol bitanem. Dediklerimi yap tamam mı?
-Tabii ki. Saat beşte evden firar ediyorum..
Deniz kenarında bir çay bahçesine oturup güzel bir çay söyleyeceğim. Gelen giden vapurları martıları seyredeceğim. Çayın bir yudumunu senin yerine birini kendim için içeceğim. Gözümün biriyle senin yerine bakacağım..


Emel’e..