Belki de dünyanın her dem en hareketli en renkli ülkesi olan ülkemiz hanidir renklerin her bir tonunu sergilenmekte renk renk.
Hareketlilik canlılık deseniz nereye bakacağımızı nereye koşacağımızı şaşırmış durumdayız.

Kim gidecek kim kalacak ülkenin sonu ne olacak?
Sorular-sorunlar yumağı içinde içinde yol almakta bir bilinmezliğe doğru desek de yolun sonu göründü artık.

Ahh can ülkem ah güzeller güzeli vatanım. İstiklal uğruna bağımsızlık uğruna insanca bir yaşam uğruna. Güneşin gülerek doğması. Yüce karlı dağlarında kardelenlerin tükenmemesi.
Kekik kokulu yaylarında kardeşlik türkülerinin dilden dile dolaşması için neler vermedik.
Bin bir bereketle dolup taşan ana kucağından da sıcak bu Anavatan’ nın bağrına yolculadık kefensiz

Astık yaktık bombaladık .
Bebekleri çocukları anne karnında/kucağında gazlarla zehirledik.

Rabbimin bahşettiği bu tarifi mümkün olmayan değerleri korumak gözetmek sahip çıkıp daha da ileriye taşımak yerine, övündük kibirlendik. Yabancı düşmanlığını marifet saydık Çalışmak üretmek yerine yan gelip yattık. Sonra da ülkemizede gözleri var deyip her musibeti onlara mal ettik.

Bir Tür dünyaya bedel deyip barbarlığımızla dünyaya nam saldık.
Bu günlere gelineceğinin bilindiğinin. Dünya haritasının çok öncelerden belirlenip/çizildiğinin bilinmesine karşın.
Nasıl ki kimi insanlar kendi mutluluklarını. Kendilerine sunulan o ele geçmez sevgileri değerli güzellikleri kendi elleriyle iteler görmezden gelir ve acımasızca heder ederlerse.
Bir ülkenin kaderi de buna benzer. Sonuç hüsran.
Ekonomi gösterilenin aksine bitmiş durumda.
Bu yemeye yedirmeye talana dağıtmaya Yaradan’ın katından yağsa yetmez. Şu Suriyelilere giden para üç bakanlığın bütçesine eş.
Belediyeler uçan kuşa olan borçlarını kapatmak için mal sahiplerinin ellerindeki tek evlerini bile alım- satım vergisiyle ellerinden alıyorlar.
Enflasyon had safhada. Korkunç bir zam var her şeyde. Üstelik paramızla ölüm satın alıyoruz. Ekmek bile merdiven altı dedikleri yöntemle üretiliyor.
Saman dahi yurt dışından geliyor.

Varlığınıza güvenmeyin ey haramzadeler. Yokluğun açlığın kapılara dayanmasına az kaldı.
Çok yakın zamanda önce iç düşmanlar ardından bilinenler ülkeyi parçalayıp insanları yok etmeye kalkışacaklardır.

Bakalım o zaman bu halka kim kapılarını ve kucağını açacak!???
.