Bu ömrümü boşa harcadığımı kısa zaman önce fark ettim ve her şeyi değiştirmeye çalıştım aklımca nereye koydu sam ya büyük geldi yada küçük olmuyordu nereden baksan koskoca onlarca gecen yıllara inat yanlışı doğrusu ile yaşanılanlar ve hayatımızda olanlar bizlere bizlerde onlara aittik ve elimizde bir şeyler yoktu , elimizde olduğunu sandıklarımız sadece bir hayalden ibaretti.tüm yaşanılanlar bile bile bile kabullendik ve kabulleniyoruz yaşadıklarımız adına kader kısmet diyoruz belkide en iyisini yapıyoruz .

bazen her insan bütün bildiklerimi tersine çevirsek acaba nasıl olurdu diye düşünür sizde düşünün bir kere hepsi bir düşten ibaret olan isteklerin peşinden savrularak da gidebilir insan, sonu nereye çıkar belli mi? değil bir yolda dilediği kadar koşabilir herkes Ya yıllar sonra?

Biliriz ki yalnız başına gidilen yol özgürlüktür doğru ancak :yalnızlığın yolumuzdaki karanlığın olduğunu fark ettiğimizde de, artık geri dönüşü yoktur ne gecen yılların ne kaybolan gayelerin telafisi mümkün değildir. Yalnız başına gidilen yolar uzun, zorlu, macera dolu ve sıkıntılıdır… Yaşam az kahkaha, çok mücadeleden ibaret değildir:, inandıklarımızdan baktığınız açı durduğunuz yer ve paylaştığınız insanlardan ibarettir; her-şey gelir geçer ömürler gibi ama yaşadıklarımız ve yaşananlar bizden kalan mirasımızdır her zaman..

Bu yüzden bir eşi çocukları sevdikleri dostları olmalı insanın hayatta, ömür geçmez ki yalnız! Yürüdüğünü sandığın yolun o kaygan zemininde düşüp düşüp geriye doğru kayarsın. Sonra bir adım ileri gittiğini sandığında, iki adım geriden başladığını anlaman uzun zaman alır. Bir bakarsın yaş geçmiş, beden eskimiş, dil bile biraz küf lenmiştir.

yaşarken hala zevk alabiliyorken hayattan, bedenin hastalıklarla vurulmadan, kendine güzel bir eş seçmeli güzel dostluklar edinmeli çocuk çocuğa karışmalı zamanı yakalamalı insan. Tansiyonun, şekerin, kalbin artık adından söz ettirmeye başlamadan ve vücut dediğin makine yavaşlamadan,el ererken göz görürken ve hala sevmeye vakit varken, birlikte en güzel pastayı yiye bilir mesela, onunla kahveni yudumlaya bilirsin, sevdiğin elleri tuta bilirsiniz

inandıklarımız ve sevdiklerimiz ile birlikte yürünen hayat yolu değerlidir. Sonradan eklenince hayatlara, hep bir şey eksik kalıyor. Sana ait geçmişin izleri seni tanımıyorken, kaçırmışsanız birbirinizin geçmişlerini, sadece anlatılarak yaşama ilave olan yaşama dair her şey biraz havada kalıyor.

Hangi yoldan geçtiğini bilmediğinde değer verip değer görmediğinde sadece bir hayalden ibaret olan geçmiş, bir gün yüzüne tokat gibi vuruluyor. Neden ekmeğin köşesini yemediğini, neden hiç kırmızı giymediğini anlamıyor sevgili ömrüm dediğin birey ister kadın olsun ister erkek fark etmiyor dediğin çünkü o seni bir birey olup seninde yaşama dair
her türlü hakkın olduğunu kabullenmek yerine sahiplenmek cehaletini yenik düşüyor yaşamını senin ve kendi gerekleri ile seninle paylaşamıyor.

O yüzden mümkün olduğunca çok birlikte yaşanmalı hayat, en uzun yol ne kadarsa, o kadar yürünmeli… Yoksa güzel bacaklar, güzel gözler, uzun boylar tüm güzellikler ve yakışıklılar bulunur hayatta ama hiçbiri güzel huy ve haya kadar değerli , hastayken çorba pişiren kadar anlamlı değildir. onun için yaşamımızı paylaşmalıyız .paylaştıkça çoğalmalıyız ki yaşanılan her an kıymet biçilmez olsunki yaşadık yaşatım yaşattı diyebilelim !!!! .