Vittoria de Sica,İtalyan film yönetmeni ve oyuncusudur.De Sica, 1901’de Frosinore’da doğdu. Yüksek ticaret okuluna gitti. 1923’te sahneye çıktı, müzikhollerde oynadı, Tatyana Pavlova Tiyatro kumpanyasında çalıştı. 1928’de Deliler Şirketi, filmiyle sinema oyunculuğuna başladı. Mario Camerini’nin filmlerinde, özellikler Erkekler Ne Çapkındır, ile isim yaptı.

Yönetmen olarak ilk filmini 1940 ’ta çevirdi.Kırmızı Güller, Cuma Günü Teresa, Göğün Kapısı ve Evladıma Kıymayın adlı filmlerini çevirdi. R.Rossolini’nin Paisa filmini çevirdiği yıl, 1946’da Kaldırım Çocukları filmini yaptı, savaşın ortaya çıkardığı çöküntüyü, çocuk suçlular sorununu, çocukların kendi aralarındaki dayanışmayı çarpıcı bir gerçekçilikle ortaya koydu. En büyük yapıtı olan 1948’de çevirdiği Bisiklet Hırsızları, her savaş sonrasının en önemli sorunu olan işsizliği yalın bir anlatımla, ama korkunç görüntülerle veriyordu:Yeni gerçekçilik akımının en önemli sanatçılarından olan De Sica, stüdyo dışında çalıştı, halktan oyuncular kullandı. Başlıca fimleri:çağdaş bir masala benzeyen Miracola a Milano, gecekondu çevresinde geçer, insanların mutluluğa özlemlerini, insan dayanışmasını, vurucu olayları mizah duygusuyla verir:Umberto D, intihar etmek üzereyken, köpeğine olan sevgisi yüzünden vazgeçen yaşlı hasta, yoksul bir adamın serüvenini anlatır. Büyük Gar, Napoli Maceraları, Yuvasızlar. Kızım ve Ben, Son Yargı, ve Jean Paul Sartre’dan uyarladığı Altona Mahpusları ölümsüz yapıtlarıdır. 1951 yılında gerçekleştirdiği Milano Mucizesi Cannes Film Festivali büyük armağanını aldı.

De Sica,1966’da Yeni Bir Dünya’dan, 1968’de Tehlikeli Arzular ve 1973 yılında Yolculuk adlı yapıtlarına imza attı. Yeni gerçekçilik akımının büyük öncüsü De Sica, 1974 yılında Paris’te öldü. Bu güzel insanı saygıyla selamlıyoruz. Işık içinde uyusun.