Halkımızın tatil anlayışının ve zevkinin bu denli gelişmediği 1960’lı yıllardır. Erzurumlu terzi amcamızın Antalya’ya gitmesi iktiza eder. Uzun süren kışın ardından Antalya’ya yolunun düşmesini fırsat bilen amcamız eşini de yanında götürmek ister.

Valiz, naylon poşet, bavul türü şeyler öyle kolay bulunur şeyler olmadığından 1956 yılında kurulan ve Türkiye’nin ilk şeker fabrikalarından olan Erzurum Şeker Fabrikasının bez torbalarından birine kendisinin, diğerine de eşinin eşyalarını doldurur. Nihayet Antalya’ya varırlar.

Antalya’da bir hafta kadar kalacak olmanın verdiği rahatlıkla kenti tanımak için eşiyle birlikte deniz kenarında yürürken kadınlı erkekli insanların denize girdiklerini görürler. Terzi amcamız karısının da diğer kadınlarla birlikte denize girmesini ister. İster amma mayo denilen şey nedir, nerde bulunur, kaç liradır bilemediği için otele döndüğünde aklına bir fikir gelir ne de olsa mesleği terzidir. Şeker torbasından bir mayo diker. Sahile giderler. Terzi amcamız orta yaşın üstünde eşi de bayağı kilolu birisidir. Terzi amcamızın eşi kabinde uzunca bir uğraştan sonra son model mayoyu giyer denize doğru kırıta kırıta yürür.

Kadın yürür yürümesine de mayo şeker torbasından mamûl olduğu için. Önüne denk gelen yerde “Erzurum Şeker Fabrikası” arkasına denk gelen yerde ise “net 50 kilo” yazmaktadır.