1.

Yıllardır ayrı kalmış farklı fikirleri olduğunu sanan iki can dostun aralarında geçen ülke için konuşmaları. İsterseniz kulak verelim.

-Hayır, sen sorumlusun bu ülkenin gidişatında.

- Peki, sen neredeydin?

-Etrafında haklı mücadelemiz için yollarda yürüyordum, ama senin beni bizleri gördüğün yoktu.

-Ama sizler yıkıyordunuz, aranızdaki provokasyonculara uyarak, buna ne diyeceksiniz.

-Bak o konuda haklı olabilirsin

-Davanızda haklısınız ama araya girenler bu davaya kan bulaştırmadı mı, üzülmedim mi sanıyorsun?

-Hiç sanmıyorum üzüldüğüne, üzülseydin bu kanayan yaraya merhem olurdunuz.

-Merhem mi sizler iyice yarayı kanattınız merhem kalmadı elimizde.

-Bundan böyle çok dikkatli olmanız gerekiyor arkadaşım, sen eski bir arkadaşımsın, söylemlerimiz ayrı olsa da gönlümüz hakların eşitliğinde.

-Sen bunları bilerek mi, yoksa benim ile alay etmek için mi söylüyorsun.

-İşte şimdi beni üzüyorsun. Biz bu ülkenin insanı değil miyiz?

-Evet ama..

-Âmâsı yok, bizler bu ülkenin rengiyiz fikir ve düşüncelerimiz ile. Âmâ araya girenler ortamı gerenlere çok dikkat edin.

-Bizlerde bu konuda çaresiz kalıyoruz işte araya giren o birkaç gözlerinde kin nefret dokumu ekilenler haklı yürüyüşümüze ve kaldırımlara kan damlatıyor.

-Bak senin gibi bende üzgünüm bunun için bir çare bulmamız gerekiyor.

-Sen böyle konuşmazdın fikirlerin sözlerin ile beni şaşırtıyorsun!

-Sen hala orada mısın, ben diyorum bu ülkenin değerleriyiz farklı düşüncelerimiz ile rengiz sen hala..

-Tamam, ama şaşkınlığımı hoş gör.

-Haklısın

Mehmet Aluç