İnsanlar farkına varmalı bazı şeylerin, öyle bir an gelir ki, öylesine sessiz, öylesine soğuk, öylesine tepkisiz... 2 saniyelik hayat oyunu bitiverir. Karşında ruhsuz bi beden kalır, ne tepki verir ne de bi açıklama yapabilir, çoktan yürümeye başlamıştır ruhu o karanlık, soğuk yolda... Ben seni kendime borç bildim, nekadar önceden birbirimizi isteyerek kırmış olsakta ben hiç birşey olmamış gibi devam etmeyi bu yüzden seçtim. Sarışınım, benim küçük sevgilim, sana nekadar teşekkür etsem azdır. Ayrıldıktan 16 ay sonra bir günlük bile olsa kendinle çelişip benimle bira&midye yaptığın için, tavlada 3-2 yendiğin için, sahilde ayakkabılarımızı çıkarıp dalganın kıyıya vurduğu yerde o kusursuz anları yaşattığın için ve denize karşı felsefe yaparken benimle sigaranı paylaştığın için sana minnettarım, hayatimin merkezi, dünyamın etrafında döndüğü güneşim. Her gördüğümde kilo almışsın deyip kızdırdığım tatlı şapşal seni her sarhoş olduğumda aricam söz...