A-Ş-K

A…
Annen kırmızı şiirler mi serpmiş kundağına
Alın terin kin kokuyor çocuk…
Ayaz kesiği gözyaşlarını mı damlattı
Akarken göğsündeki süte
Acaba neden heykel soğukluğunda bakışın…
Avlandın mı, titriyorsun örümcek ağında çırpınan kelebek gibi?
Al güneşin korunu, uzat ellerini,
Alevlen ateşiyle, yan, kül ol!
Alfabenin küllerinden yeniden doğsun
Atıp sildiğin üç harf, tek kelime…
Aşk!

Çaresizliğini sarmıştı başına psikologun karşısında çocuk. Katledilen umutlarını çiğniyordu dişlerinin arasında. Bilebilir miydi büyükler başına acı çığının düştüğünü ve ezildiğini? Koca kütlenin altında çırpınırken incitiyordu arkadaşlarını, bilmiyordu onları bu kadar üzdüğünü. Şikâyet üzerine göndermişti öğretmenleri onu buraya. Konuşturamıyordu kadın, konuşmuyordu çocuk. Suskunluğunu hapsetmişti yüreğine. Kim anlardı ki onu, kim çıkartabilirdi boğulmak üzere olduğu sulardan? Yüzmeyi bilmeyen bir insanın halini anlayamazdı karadakiler. Söylese ne olurdu ki? Konuşmayacaktı. Çocuk başını eğdi ve devam etti dinlemeye...
- Madem sorduklarıma cevap vermeyeceksin az önce bahsettiğim aşkı açıklayayım. O aşk ki, arkadaşlarından gördüğün, filmlerde izlediğin aşk değil. Yaşam aşkı, vatan aşkı en önemlisi Allah aşkı… Bu aşkı tanırsan kendi yaşamın gibi başkalarının da yaşamına saygı duyarsın. İyi bir insan olarak vatana hayırlı bir evlat olursun. Allah aşkıyla da O’nun yarattıklarına merhamet edersin.


Ş…
Şakayıkların mı soldu gözünün bahçesinde?
Şebboylar neden boynunu büktü?
Şebnemleri koymayı mı unuttu bulutlar?
Şarabı mı döküldü aşkın, kırılan kadehinden?
Şefkatle sarılmadın mı çocuk
Şimdi nedir bu öfke?
Şeker versem sana
Şenlenir mi yüreğin?
Şahinler, atmacalar, can alışı kuşlar
Şeytanın tuzağından kurtulup bırakırlar mı seni?
Şimşekler çaksın, haykırsın dünyaya
Aşk!

Sıkıyordu ellerini çocuk, yumruğu tırnağına gebeymiş gibi. Varsın dans etsin evren şen şakrak kahkahalarla. Kulaklarında kaktüs oluyordu yankılanan sesler. Her gece yıldızların kuyruğunda asıp öldürüyordu umutlarını. Her sabah güneşin iplerinde sallanırken görüyordu cansız bedenlerini. Annesini tavan arasında asılı gördüğü günden beri… Nefret ediyordu annesini anlatan arkadaşlarından. Canlarını yakmak istiyordu bilinçli olmasa bile… Sevgi demişti psikolog, aşk demişti… Neydi aşk, neydi sevgi, kendisi hiç karşılaşmamıştı dolaştığı karanlık sokaklarda.

K…
Kabahat diyelim buna, suç işlemez çocuklar
Kabullenmek gerekir.
Kafeste saklanır mı çocukça rüyaların
Kâbuslar mı susturdu dilinin çığlığını?
Kanarya olmalıydın sesinle hoşluk sunan
Kâfi değil mi bu kadar sustuğun?
Kapağını kaldır göğsündeki sandığın
Kırmızı karanfilleri çıkart oradan, dağıt dünyaya
Kurtul içindeki karanlıktan
Kim tutar ki elinden sen istemezsen.
Kasırgaların sesini duyuyorum damarlarında sürünürken
Kin ve keder yakışmıyor sana
Konuş çocuk ilk sözün aşk olsun.
Aşk!

Konuşturamamıştı çocuğu kadın. “ Bu daha ilk” diyordu sadece. Kapının önünde bekleyen görevlilere teslim ederken… Alnına bir şefkat öpücüğü yapıştırdı.
- Tekrar görüşeceğiz dedi, tekrar…


Açıklama: Durum öyküsü, olay öyküsü , serbest şiir, şiirsel nesir kolajı...