Sen zahmet etme sevgili,
Ben beklerim seni. Zaten beklemek benim diğer adım. Sensizlikse soyadım. Umutsuzluk olmuş miladım.
Torbamda katık oldu hüznüm. Sen gittin ya umut kırıntılarımı ektim yollarına belki takip eder, yine dönersin diye bana... Ben papatya severdim; dik başlı, gururlu oldukları için. Sen gidince boynu bükük nergise döndüm;ama gururu yine de bırakmadım. Taşıyorum omuzlarımda. Ben yine aynı benim; fakat sen çok değişmişsin... Sadakat nedir bilmemişsin. Sevda nedir unutmuşsun ; oysa ben sana "benim sevmelerim ağırdır, kaldıramazsın" demiştim. Tamam sözümle demedim ama özümle, gözümle dedim. Hem gözler kalbin aynası değil mi? İlla dil ile ikrar mı etmek gerekli. Sen beni böyle de anlamalıydın.Yanlış mıyım? O zaman doğrusunu sen öğret bana. Sana çok değer vermiştim. Ben sadece bire kadar sayabiliyordum. Sen benim "İlkim" din. Ben seni öyle sevecektim. Ben seni çok sevdim. Kim meçul aşkın onca yıl bekçiliğini yapar ki benden başka ...
Haklısın , sana kızmıyorum. Kolay değil sen de kaldıramadın bu aşkın yükünü, sevdanın büyüklüğünü. Ben taşırım senin yerine . Zaten yıllardır taşıyorum.Zor gelmez bana; sadece yoruldum artık. İstersen daha fazla ümit ettirme. Geleceksen gel ya da çekil git hayatımdan. Senden kalanları bana bırak...