Sonra kara bulutlar sardı şehrimi. İçimde ki keder bin katına çıktı bir an.

Keşke yağmur yağsa,

Kalbimin tenha sokaklarında, baştan aşağıya temizlese, tepeden tırnağa aşkına bulanmıuş bu aciz bedenimi.
Keşke yağmur yağsa,

Hasretinle yanan bu kalbimin yangınlarını dindirse. İçimde senden kalan tek bir parça umut bırakmayana kadar dalgalansa içimde.

Keşke yağmur yağsa,

Bütün umut nehirlerimi taşırsa. Sonra seninle birlikte kuru bir toprağa savursa, o toprakta beraber kurusanız, umudum ve sen tıpkı senden sonra kopardığım güller gibi kurusanız.

Keşke yağmur yağsa,

Saçımın ıslaklığıyla başımı öne eğsem büyük bir suç işledim çünkü sevdim. Art niyetsiz gönülden incitmek istemeden. Nerden bilebilirdim ki bu savaştan ölü çıkacağımı ha nerden. Bitti artık her şey. Birazdan cesedimi yıkayacak bu yağmurlar temizleyecek. Kurtulacağım bu ızdırapdan temizleyecek beni senden beni senden!