SESİM VAR MI ….SESİM



Günler aydınlanır sabaha,

Zifir i karanlık aydınlığa dönüşüyor,
Güneşi beklerim, çıksa saklandığı yerden

İçimizi dünyamızı ısıtsa…







İşte göründü, usulca süsülüyor gökyüzüne
Karanlıklar aydınlanıyor, içimde bir mutluluk

Dalmışım öylesine, seyrine doyamıyorum

Paylaşmak istiyorum bu güzelliği

Kiminle, kimse yok ki benden başka evde

Seslensem o da görse bu muhteşemliği

Yok yok….


Camın önünde elimde bir bardak çay,
bir parça ekmek ucu

Kahvaltım bu benim, ayaküstü atıştırma

Çok da severim kahvaltı sofralarını

kalabalıkla….



Hani derler ya, akıl verenler, demle çayını kur sofranı

Aç radyonu, televizyonunu bak keyifine
Söylemesi kolay tabi ki, ye yiyebilirsen yalnız başına

Ara da sıra da güzel olur belki, ya her zaman…



Yaşlı teyze geldi aklıma, elinde ekmeği bir kafenin önünde
“oğlum şu taburede ekmeğimi yesem olur mu,
yalnız yemekten sıkıldım evde”


Bazen gün boyu konuşmadığım olur, hay aksi telefonda çalmaz..
Aradılar mı zaten, herkes aynı gün arar sanki sözleşmişler gibi…
Arayan yok, çalsana telefon çal artık…


Ben mi arasam birilerini, yok, yok boş ver arama zaten
üzgünsün, üzme dostlarını, üzgün titrek sesinle..


AAA, evet sesim, sesi m var mı ,hiç dumadım sesimi bugün
kısıldımı acaba, aaaa çıkmıyor ne oldu,
çıkmıyor sesim

tekrar dene.. aaaa boğuk titrek bir ses

varmış... neden yokmuş gibi davranıyor o zaman..


şarkı mı söylesem, olur mu

Neden olmasın ki, madem sesini merak ettin söyle …

Bir de ona başlama, komik oluyorsun artık kendine gel..


Hava da çok kötü, dışarı çıkılacak gibi değil


Güneş doğdu doğmasına da, saklandı bulutların arkasına,
bugün dinlenme günü enerji topluyor yaz için ….


Gel gitler, ikilemler, kendinle benliğinle savaşlar

Geçmişin anıların…GELECEĞİN..


Boş ver her şeye, boş ver, boş ver de nereye kadar….




kardelenlerim