Denedik olmadı koca bir mevsim geçti ay geçti yıl geçti yokluğunla, yine de alışıyo insan sensiz de yaşamaya bazen sorsada kendine nedendir bu gitmeler die cevabını bulmuş değil ne yapsa ne etse insan kendine yapıyor yine aynı cevapsız sorular düşünceler hayaller boşluğa düşüyor. Sensizde yıllar su gibi akıp geçiyor.Başka yerler başka yollar buluyo yaşamak için İnsan kendine sarılıyor bir umuda bir hayale belkide yeni bir sevginin peşine yine de düşünmeden edemiyor sonunu ne olur benim halim diye dolar mı bırakılan boşluklar kanatır mı içini kapanmayan yaralar. Sen gülebilir misin tekrar dan bakabilir misin acıyla kan dolan gözlerine anlatabilir misin derdini ona ya o anlayabilir mi seni yaşadığın acılardan yeni bir insan yaratabilir mi dersin güldürebilir mi kan ağlayan gözlerini yaslar mı başını o huzur dolu omzuna cevapsız onca anı onca hayal yaşanacak onca güzel şey varken verebilecek mi yokluğunun cevabını bu yalancı baharda güldürecek misin yüzümü biz senle ruh ikiziydik siyahla beyaz sarı ile kırmızı idik bizim gri yüzümüzü bilmezdi kimse sen gittin söyle ne kaldı şimdi geriye...