0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
387
Okunma
Derviş ile Şaklaban
Sırra ermiş bir derviş, gezermiş dua ile nefesinde huşu ile onu gören ne bir selam vermiş ne bir kelam etmiş. Yolu uzunmuş besbelli, faniyle de pek işi olmazmış.
Boş sözlere karnı tokmuş, gördüğü her cana hikmetle bakarmış.
Dervişin yolu bir köye düşmüş abdalmış artık, sakinmiş, sükunmuş. Büyük bir meydanda bir şaklaban yürürmüş. Elleri havada, gözleri sağda solda, dilinde manasızlık hakimmiş.
Kim geçerse oradan "vay" dermiş.
Şaşırmış bizim derviş, vay dediklerine varmış "ne olur acep?" diye sorgulamış. Fikri dilinde bir şaklaban, söylediği her şey yalan dolan. Fakat herkes mest olmuş onu izler.
Derviş güler ve yoluna devam eder.
Hak batılı çoktan perişan etmiş ki bu ahali ne eyler.
