O an...
Bir vesileyle
Ve ruhumu dinlendirmek niyetiyle
Yüksek tepelere çıkmıştım
Bir müddet nefeslendikten sonra gezinmeye başladım
Bakir tepelerde adımlarken suallerle arkadaştım
Biraz uzaktan bazı sesler duydum
İstemeden meraklandım ve oraya yaklaştım
Gördüğüm manzara tepenin arkasında
Ve biraz düzlüğü bulunan mekanda koyunlar vardı
Sonra sessizce oturan ve sanki biraz yorgun olan yaşlı köpek kalktı
Hiç tepki vermeden yanıma yaklaştı ve gözlerime baktı, sonra uzaklaştı
Kuytu bir köşede oturan hayli ihtiyarlamış amca hiç istifini bozmadan bakıyordu
Yanına yaklaştım ve selam verdim, çok candan ve muhabbetle kucakladı
Yüzünde derin bir hüzün vardı, hal hatır sormaya gerek bırakmadan içini çekerek anlatmaya başladı
Yıllardır gözü gibi koruduğu ve sakladığı kavalı kırılmış
O kadar yalnız kalmış ki kendini tutamamış ağlamış
O benim en yakın dostum ve yârimle dertleştiğim arkadaşımdı
Her derdimi onunla dile getirir ve ondan başka kimseyle dertleşmezdim
Sanki kolum kanadım kırıldı, sesim soluğum kesildi, biçare bir insan olarak buralarda ve tek başımda kalakaldım dedi
Her ne hikmetse o an bende çok hüzünlendim ve keder zerk etmemek için tebessüm ettim
Amca hayra yoralım ve bir kaç tane kaval alarak yedeğimizde taşıyalım diyebildim, o an o dram karşısında ne kadar çaresizdim...

Mustafa CİLASUN