Yalnızlık hissetmenin tek nedeni aşkın yokluğu değil elbet ama aşk hayatın tamamını da doldurabiliyor. Ben de en son bu konuda bakış açımı ortaya koymuştum. Yalnızlık değildir sorun, asıl sorun kişinin kendini yalnız hissetmesidir tabiki. Kısa ama içten cümlelerle okunası bir yazıydı. Tebrikler...

Sizinkilere eş duyguları paylaştığım günlerden birinde dökülmüştü "İşte Yine" başlıklı yazım. Bazen oluyor böyle melankoli kokan günlerin getirdiği yalnızlık üşümeleri. Sonra küçücük bir gülümsemeyle geçiveriyor sahi neydi dediklerimiz. Erteleniyor acı çektiklerimiz, o yalnızlıkta düşünüverdiklerimiz. Hissedebilmenin verdiği güzelliklere açın kollarınızı kocaman, sarın duygularınıza kendinizi. Geçmeden evvel tadın bu insani yoğunluğu doyasıya. Acıyı taşıyabildiğimiz boyutta insanız netice de. Kucak dolusu sevgiler, hoşkalın.

Sanırım mutlu olmak önce kişinin kendini sevmesi ve inanması ile mümkün. Hayatı ve onun size sunacaklarını görebilmekle ve yaşanacak mutlaka güzelliklerin bir yerde sizin için saklı olduğunu ama sadece sizin bunu farketmenizi bilmekten geçiyor. Herkesin zor ve kötü anları vardır, ancak bunlar sizin için bir yılgınlık değil, bir sarılmam sebebiniz olmalı. En sancılı ve en kötü gecenizi düşünün, onun bile sabahının olduğunu ve o gecenin bittiğini ve yepyeni bir günün size merhaba demesini. Hiçbir kötü asla sonu gelmeyen bir yalnızlık yada baş edilemez bir çaresizlik değildir. Yeter ki, gönül gözümüzle yüreğimizi birleştirip sadece mutlu olmaya odaklanmalı. Herşeyi insanlığın hizmetine sunan evrenin, inanın size de ayırdığı güzellikler, ve içinde mutluluktan kaybolacağınız bir yıldız hediyesi mutlaka vardır. Sadece inanın... Yüreğinize sağlık, çok içten ve net cümleleriydi bu yüreğinizden dökülen, sevgiyle kalın...