Başın döner, gözlerin kararır ve bilincini yitirirsin.
Sonrası sonsuz karanlık. İşler bir kere kötüye gitmeye başladım mı durduramazsın, ardı arkası kesilmez dibe battıkça batarsın.Bir noktadan sonra her şeyin normale dönmesi için değil de işlerin bundan daha kötüye gitmemesi için dua edersin. Bir çare, bir çıkış yolu ararsın kendine.Ama tüm bu aramalar boşunadır.Ne sesini duyan biri vardır etrafında, ne de çaresizliğini gören.Tek başınasındır bu hayatta, aldığın hiç bir karar tatmin etmez, seçtiğin tüm yollar çıkmaz sokaklara götürür seni. Hikayenin bittiğini düşünürsün.Sonra nefes aldığını fark edersin ve aldığın her nefes seni hayatta tutacak olan bir umuda dönüşür. Her kaybedişliğinden başlarsın, daha da güçlenerek başlarsın ve daha da hızlanarak dibe batarsın ve en dibe batarsın.. Sonrası sonsuz karanlık. . . !
Bıraktığım düşü kim büyütecek..?