Zararsız biriyim aslında,
ama düşüncelerim çok cinayet işledi, kimseyi isteyerek kırmam,
kırmadım da,
lâkin sözlerim karşımdakilerin kelimelerini hep kursağında bırakmıştır ...
İnsanlarla aramda belirli bir mesafem var ise,
bu tamamen istem dışı(m)dır ... Sırtımda hâlâ kanlı ellerinin izleri var iken,
güvenmek,
yeniden sırtımı vermek niye ?
Gölgem bile güneşi gördüğünde,
bir o yana, bir bu yana dönekce hareket ediyorsa,
varsın benim dağlarıma kar yağmasın ...
Hüznümün altında sakladım hep sevinçlerimi, öyle abartılacak kadar yok hani tebessümlerim,
kahkahalarım sessizdir, kirpik uçlarımda saklarım sevdamın en dayanılmaz anlarını,
ağlarsam uzun ağlarım,
kuruyan yapraklara sararım sitemimi, küfrümü ...
Rüzgarın koynuna salıveririm, adresine tez elden ulaşsın diye ...
Yalnız yaşarım en kalabalıklarımı,
iç sesimi alfabeye yansıtır,
karalarım kendi çapımda, karınca kararınca ...
Ne sağ’a sığınırım, nede sol’a ,
Rabbim dururken sümme hâşâ .!