BAKİ KALAN BU KUBBEDE HOŞ SEDADAN BAŞKASI DA VARMIŞ

Telefonum çaldı.
-Efendim?
-Kiminle konuşuyorum?
-Kimi aradınız?
-Adımı söyledi.
-Tam isabet. Aradığınız karşınızda. Ben kimle konuşuyorum?
-Bakanlık müfettişi.
-Hayırdır? Bakanlıkla ne işi olabilir ki bir emeklinin?
-Paranız var mı, varsa hangi bankaya yatırıyorsunuz?
-Hoppalaa! Maaşımla üç ayı zor getiriyorum. Hem olsa bile neden bankaya yatırayım? Baksana banka müdürleri bile bankalara güvenemiyorlar da, paralarını evde saklıyorlar. Ben deli miyim ki üç beş kuruşumu bankaya yatırayım? Neden sordunuz, borç mu isteyecektiniz yoksa? Bunun için aradınızsa avcunuzu yalarsınız. Kusura bakmayın. Param yok, olsa bile veremem. Tanışmıyoruz ki…
-…
Uzun bir sessizlikten sonra telefon yüzüme kapandı. Frekansımız mı tutmadııı, yoksa muhatabım, bal alacak çiçeği mi bulamadı? Anlayamadım. Ancak adamcağız koskoca bakanlık müfettişi olmuş. Ne söze başlarken iyi bir dilekte bulunduuu, ne de bitirirken...

Demek ki tahsil cehli gideriyor, eşeklik baki kalıyormuş.