Dünyada iki aşk vardır. Biri ilk aşk, diğeri gerçek aşk. Herkesin kalbinin bir köşesinde o ilk aşk vardır. Hiçbir zaman bizi terk etmez. Başımızı dayayıp gözlerimizin uzakta bir noktaya takıldığı yerde bizi bekler. Yüzünde tatlı bir gülümseme oluşturur insanın.
Beklide en güzeli aşkların. Çünkü seni çocukluktan alır büyütür sana aşkı öğretir. Kimi zaman acıda çekse kalbin bir ona kızamaz. Çünkü o hep sana güzellikleri hatırlatır.
Gerçek aşkı herkes bir gün bulur. Gerçek aşk kelimelere ihtiyaç duymaz. Senin konuşmana gerek kalmaz gözler anlatır her şeyi. Gerçek aşkın kelimeleri gözlerde saklıdır yalnız onlar görür bunu. Kalpler sen istesen de istemesen de bağlanmıştır birbirine bir kere sen görmesin. Gerçek aşk karşılık beklemez, basitlikten söz bile edemezsin. Gerçek aşk saygıdır kimi zaman.
Belki gerçek aşkı evli birinde bulabilirsin bazen, içinde sessizce yaşarsın. Kötü bir şey değil asla kelimelere dökülüp basitleşene kadar.
Aşk hiçbir zaman basit değildir. Kelimelerin anlamsız kaldığı noktadadır.
Yani ne ilk aşk unutulabilir, nede gerçek aşk inkâr edilebilir!