Niçin şiir yazıyoruz?

Başlık yeter, derdi gerçek anlamda şiir olana.

...

Her sözüne imza diyerek, kutladım yazını canım. Son derece doğal ve rahat akmış... Eyvallah.

Nedensiz bir eylem. Serüven sürdükçe, kalem keskinleştikçe şair olgunlaştıkça, bir veya birkaç neden husule gelir ama bunu da sadece şairin kendisi bilir. Önemli olan nedenlere takılmadan ilerlemek. Şairin tek hedefi olmalı. Daha iyi yazabilmek.

"NİÇİN ŞİİR YAZIYORUZ?"

Biz mi şiir yazıyoruz (kendi yazdıklarımı karalamadan öte görmedim hiç bir zaman, ki öyle)
Şiir mi kendini yazdırıyor?
Karar veremedim...

Yazmak iyi hissettiriyor. Salt bunun için yazıyorum -altta yatan faktörleri es geçerek-
...
Kendi adıma diyebilirim ki; (hoşgörünüze sığınarak)

Yapıcı haklı bir eleştiriyi binlerce övgü yüklü yoruma tercih ederim.
Şair olmadığıma göre her paylaşımım kusurludur, hatalıdır
isterim ki gözümden kaçan her hata her kusur paylaşılsın, mümkünse...
Asla alınmam aksine büyük mutluluk duyarım. Yapıcı eleştirel her yaklaşım şiir yoluma ışık tutacaktır, kuşkusuz...

Son olarak;
Paylaşımlarım arkadaşlık dostluk hatırına favori alınıyorsa bunu arzulamam..
isterim ki her anlatı hakkettiği değeri bulsun, mümkünse..


Değerli yazar,
Yazınızdan cesaretle içimdekileri döktüm sayfaya...
yaratığım görsel kirlilik için affınıza sığınıyorum...


Anlatıdan en fazla ben faydalandım sanırım:)
Teşekkür ederim

Tebriklerimle








Nujin.N. Demir (İlyada) tarafından 1/30/2014 5:14:56 PM zamanında düzenlenmiştir.

Şöylesine baktım yazınıza..Genelde güne düşen yazıları okuma fırsatım olmuyor..Şiirler daha kısa olduğu için ve fazla vaktimi almadığı için daha çok okuyorum.

Bu site şimdiye kadar gördüğüm en iyi site..Bu site sayesinde ben kalemimi geliştirdiğime inanıyorum bu yüzden müteşekkirim.

Kimse kusursuz değil..Her şiiri beğeneceğiz diye bir şey yok..Bazı şiirler güne düşüyor..Hatalar çok..Ve çoğunu çoğumuz beğenmiyoruz.Öyle olmasa güne düşen şiirlere herkes bir yorum bırakırdı eminim.Bir keresinde bir şiire eleştiride bulundum..Verecek cevap bulamayınca onun arkadaşlarından biri bana aynen şunu yazmıştı. Beğenmiyorsanız uzak durun biz öyle yapıyoruz gibi:) Halbuki eleştirim kesinlikle karalamak için değildi.

Kimler eleştiriyor doğru dürüst bilmem..Ama ben şahsen ağır eleştiriyi kaldıramıyorum:)

Çünkü şiir duygudur bana göre..Ben şiire duygularımı katarım.. Ben beğenmişim ki asmışım sayfama.. Kelime hatalarım olabilir ve bunu da düzeltmek her zaman mümkündür.. Çoğu hece yazan kişilere önceden özelden yazıp ( Şiirin altına yazıp kişiyi üzmemek için ) burada uyak hatası var dediğimde çoğu ters tepki veriyor.Değil ki şiirin altına eleştiri yapabilelim.

Seçki kurulunun işi de zor.Bir ara sürekli aynı yüzleri güne taşıyorlardı..Sanırım çok tepki alınca bu sefer hiç güne gelmeyen veyahut çok ender gelen kişilerin şiirlerini güne taşıma çabasına girdiler.Hak vermemek elde değil..Bende olsam çok bunalır dım.. Ben günde en fazla 20 şiir okuyabiliyorum..Allah onlara yardım etsin işleri gerçekten zor..Ve herkese yaranmak da mümkün değil. Zaten belirli kişiler belirli kişilerin sayfasında oluyorlar..Farklı güzel bir şiir de görseler uzak duruyorlar..Ben de sayfama gelene gidiyorum..Çalıştığım için zaten fazla zamanım olmuyor..Sen bana geldin ben sana gideyim fikri ile hareket etmiyorum ki bence çoğu da benim gibidir..Vakit darlığı yüzünden her şiiri okuyamıyorsunuz..Size gelen kimse onun sayfasına giderim ve çoğu da meraktandır:) Ve.... Favorime alıyorum şiirlerini..Bu bir nevi moraldir bana göre.Yazmaya devam et oku demektir amacım..Okudukça ilerler bir kalem..Kimseyi hor görmedim görmemde.. Amacım güzellik olsun kimse üzülmesin.. Sanki hangimiz favorimize aldığımız şiirleri geri dönüp okuyoruz ki:)

Yazı ilginç ve bir yaraya parmak basan tarzda.. Bana bile yorum yaptırdığına göre:))
Tebrikler.

Başlık şöyle gözlerinizi kısıp baktığınızda yelpâzesi geniş bir sunum olduğuna işâret ediyor. Nitekim öyle de olmuş, yer yer şiire değinirken görüş alanını daraltıp site şiirlerinin, kalemlerinin mevcut vaziyetine değinmiş kalem. Eleştirel yazıların varlığı dâima sevindirmiştir beni ve özellikle de site için yazılanlar. Şiiri neden yazar insan? Yazın sanatını neden kullanır insan? Onca zaman verip yazıyor ve de düşünüyorsa, şiire dâir bir yanıt hakkına sahip olduğunu düşünüyorum. Ki zâten sorgulama yoksa orada sorun var demektir. Bu bağlamda teşekkür etmeli, neler yaptık, nasıl görünüyoruz gibi kendimizi sordulamanın hiçbir zararı olduğunu düşünmüyorum.




Sanat nedir? Şiir nedir? Bu iki minicik sorunun kitâbeler dolusu yanıtı olabilir biliyorsunuz değil mi? Kolları sıvamanın hiçbir anlamı yok diyorum benim için. Zaman vermiş olsam da yazmaya, okumak gece gündüz kadar kıymetli ise bile yetmez buna yanıt verme hakkına sahip olmama. En fazla birkaç cümle. Hiçbir zaman oturup yazayım demedim, “uyuryazar” öyküsü vardır Yekta Kopan’ın öyle uyku arası bir ilham ağırlanışı olmasa da gayrihtiyâri bir durum benimki, tamamen hem de. Geriye kalıyor emek. Şiirde sanatı sorgulamak yerine, sanat içinde emeği sorgulamak gerekir ve şiir sanatın bir koluysa, emek yoksa geçin sanatı şiiri, o sunulana vakit kaybı denir. Zâiyattan öte bir şey söylemek gaf değil cehâlet sayılır. Büyük deyi, duayen deyi aklımıza kazıdığımız san’atkârları düşünün lütfen bu konuda neler söylendiğini tekrar etmeye gerek yok. Necip Fazıl’ın “onda dokuzu emek onda biri de histir..” düşüncesini hep terkrar edip durdum zihnimde. Şâir olmaya hiç yeltenmesem de..





Emek nedir? Emeğin şiirde yeri. Hiç yazmayan ve hiç şiirden anlamayan olsa dahî, niyet edince yazamayacağı husûsunda kimse ısrar edemez. İnsan var neticede ortada. Düşünsenize tüm duygular bizim için, yanılıyor muyum. Ve her insan en az bir kere mutlu olmuş, ağlamış ve sevmiş hele sevmişse o kesin en az bir kez de ayrılmıştır.. Başka bir şeye ihtiyaç var mı şiir yazmak için? İmlâsı da olmalı tabii.. Emek duygudan sonra gelip sanatın şah damarı dediğimiz nitelikte önemli adımı demektir. Üstelemeye ne hâcet.




Site içinde bu türlü yazıları okuyup yorumladığım çokça olmuştur, bir keresinde engellendim. Hem de güne gelen bir kalem tarafından ve ne hikmetse eleştiri dilimin en zarif olmaya gayret ettiği günlerdendi, o gün hak etmemiştim o tavrı.. Üslûbu sizinki kadar takdire şâyan olmasa da iyi yorum yaptığımı hatırlıyorum. Tamamen teknik bir yaklaşımdı, tekniği kalemimden uzak edeli çok olsa da o gün teknik yaklaşmıştım. Bir önceki yazısında tekniğe dokunmamıştım bile, sözüm ona savunmaya çalıştığı sözde hakîkatler bir yerde halkımıza hakarete varıyordu. O vakit kırsal kesim, dağ toprak insanı olduğumuzu hatırlatmak gerekmişti sanırım.. Kendince susturdu lâkin o düşünceye sahip bir kalem bir daha güne düşerse asıl sorun o zaman başlar benim için. Ben de bir üye sayılıyorsam burada böyle bir yazı da ben mi yazarım bilemem ama susmam herhâlde.




Yazınızın sonlarına doğru değindiğiniz kalemler arası münâsebetler. –Lar, -ler ifâdesi varsa vicdan da gerekir derim, ne dersiniz. Söylediklerinizden hiçbir gruba dâhil olduğumu düşünmüyorum. Biri sayfama geldi diye asla iade-i ziyâret deyi gittiğim olmamıştır. Çok etkilenmişimdir yazdıklarından, bir de şiirini yazısını okumak fikri düşmüştür aklıma olsa olsa. Ne demiştiniz bir de, gruplaşma.. Son zamanlarda favori üye listesi var ya, ondan sebep sayfaya yazısı şiiri düştüğünde haberim olanlar var, gider uzun uzun yazarım bâzen ama sorun hiçbiri tanımaz beni. Hiç kimseye “sayfama beklerim..” nevî bir sözüm olmamıştır. Olan kadar olmayan da var.




Şu inkârı saf tutmaz bir gerçektir ki, eleştiriye tahammülden inanılmaz derecede yoksunuz. Bâzen günlerce ve belki de aylarca tek bir kalemi tâkip ettiğim olur. Ya yazdıklarına çok yerde denk düşmüşümdür, sebep nedir deyi başka bir şey varsa haberimiz olsun deyi. Ya çok iyi yazıyordur hayranlıktan ya da eleştiriye gerek duyuyordur ama hakediliyor mudur analizinden sebep. Şu da bir gerçek ki hemen hemen herkes çalışıyor ve vakit o kadar çok değil ki herkes herkesi okuyabilsin. Eleştiri gereken yere sanırım birden fazla uğramam. Yanıt farklı gelecektir çünkü: “benim için gerçek budur..” . Hûrmetler, der susmayı biliriz elbette. Bizim için de gerçek farklıdır fakat gerçek hiçbir zaman türlü türlü şekil almaz. His çok ama gerçek tektir.




Uzun zaman önce sayfama eleştiri gibi bir yorum yazılmıştı. Eleştiri dediğim ilgisi yok ne şiirle ne sayfayla tamamen şahsıma dâir sindirimde zorlanılan sebepler. Sayfadan yorumu sildirmek istedim sonra hodri meydan diyesim geldi. Bu yaşadıklarıma neden değiniyoruma gelirsek; insan ruh ve davranış biliminde “anormal davranış..” da sanatsal bir olgudur. Düşünsenize böyle bir dünyada herkesin kusursuz olduğunu, işte o zaman Sûr için korkulmalı. Herkes en iyi şiiri yazarsa şiirin ne kıymeti kalır yâhut en iyi şiiri herkes her zaman anlarsa ne anlamı kalır düşüncenin, düşünsenize..




Demişsiniz ya hani:



“Bilhassa benim anlamakta güçlük çektiğim şey şu; Herhangi bir şiir platformuna yeni üye olan biri öncelikli ilkesi - şiir ekleme - olup sonradan gruplaşmalara ve kutuplaşmalara dahil olup niçin sonu hep bir entrikaya dönüşüp hüsranla bitiyor? Bunun çok örnekleri var aslında ne ilki ne de sonu olacak bu tür hadiselerin. “




Biraz da Polyanna olmak gerek. Tabîi onun halası mıydı teyzesi miydi -emin değilim- neyse, ona verdiği yanıtların doğruluğundan emin olup da üzerine üzüldüğü gibi olmamalı durumumuz, kendimizi yıpratmanın gereği yok. Herkes her zaman kendini çok iyi hissetmiyor olabilir. Gidenler de olabiliyor bu da mühim değil. Sitenin varlığında hemen hemen her üyenin payı var velâkin bugün bir Havîn gider bin Havîn gelir gerçeğini asla uzak ihtimâl gibi görmemeli... Sanat ise amaç, evvelâ rûh kaygılı olabilmeli kendi şeklî vaziyetinden, bilhassa üyenin vazifesidir bu, yetkililerin değil.





Ne hikmetse bir savunma gereği duydum, sanki “söz savunmanın..” repliği ardına bir konuşma oldu benimki.. Herkesin bu konuda bir söyleyeceği vardır mutlaka demiştim ya, öyle olsa gerek. Son olarak. Değinmekten en uzak kalmayı tercih ettiğim kurul meselesi. Demişsiniz ki:




“ Bazı üyelerimiz bu seçki kuruluna niçin kafayı takmış anlayamıyorum seçki kurulu o gün ruhlarına hangi şiir dokunmuşsa onu seçmeleri en büyük haklarıdır bu konuda onlara saygı duyuyorum...”




Buna katılmıyorum ve olur gözüyle bakamam asla. Ahmet’in canına dokunan benim canıma okumuştur, kurul ne bilecek. Şiire baksınlar kâfi. Etkilenmekle ilgisi olduğuna inanmak istemiyorum kesinlikle.




Söz burada bitsin. Gereğinden fazla işgâl gibi görünmemesini dileyerek ve naif yaklaşımınız için ayrıca bizzat kaleminize teşekkür ederek ayrılayım diyorum..





Şiirle kalın, en önemlisi huzurla..











**Havin_** tarafından 2/9/2014 1:48:49 PM zamanında düzenlenmiştir.

şiire değil kişiye yönelik oluyor beğeniler bu yüzden hiç takmam sayfamda yayınladığım şiirlere..eleştiri yapma yetkisine sahip değiller ya da kapisiteye sahip değiller diyelim..ama burada resim olmadığından birde kurul olduğundan şiirin güzel yada kötü olduğunu anlıyor insan ve kendini geliştiriyor :)

benzer şeyleri herkes yaşıyor belli ama çözüm? çözüm yok...

en iyisi cidden önüne bakmak, yoksa sanırım çekilmez olur. ben şahsen rahatlamak için yazıyorum, öyle yapmaya da devam edeceğim...

saygılarımla..

Aldırma dostum. Buralar kağıt kuleler her an her zaman dağılmaya hazır. Bu gün dost bildiğin yarın düşmanın kesilebilir. Çok okunan çok yorum alanlar sanmayasın ki iyi şiirlerdir.

Benim yaptığımı yap. Yazmana bak.

Derdini şiir ile anlatmaz, başkasının şiirini hedef almaz ise tepesine binmem. yok bu dediklerimi yapmaz; lümpen tavırlar sergilerse kimse kusura bakmasın.





su yolu tarafından 1/29/2014 4:52:56 PM zamanında düzenlenmiştir.