…..Günlerden cumaydı, ve benim bir işim vardı yaptırmam gereken resmi bir dairede. Yapılması istediğim işim yapılması güçtü ama benim için oldukça çok önemliydi. Mutlaka yaptırmam gerekirdi bu işimi.
….Evden öğleye yakın bir vakitte çıktım, nasıl olsa resmi dairelerin açılmasına çok var anca varabilirdim diyerek. Gideceğim yerde işimin olmamasından da korktuğum için, yolda biraz da üzgün yürüyordum. Bir müddet yürüdükten sonra, karşımdan gelen yaşlı bir adam tam benim önüme gelince önümde durdu ve benim önümü kesti. Ve bana dedi ki…
….Geçmiş olsun evladım, bakıyorum seni çok üzgün görüyorum dedikten sonra, ne olduğunu bile sormadan evlat benim de çok önemli yapılması gereken bir işim var, senin duaların mutlaka geçerdir ben de senin işin için dua edeceğim sen de bana biraz bir dua et de, benim de şu işim olsun iyi sonuçlansın dedi.
….Ben de bu yolumu kesen yaşlı adama merak etme, mutlaka senin de işin olumlu sonuçlanacaktır dedim. Dualarım sizinle dedikten sonra daha fazla uzatmadan yoluma devam etmeye kalktım.
…..Sonra önüme geçen ve benden yardım isteyen dua etmemi isteyen bu yaşlı adam omzuma korkma, korkma diyerek yanımdan uzaklaştı ve biraz ilerimdeki camiye doğru yürüyerek, Cuma namazına katılan kalabalık arasında göden kayboldu.
…..Ben çok şaşırmıştım. Bu benim önümü kesen yaşlı adam kimdi, neyin nesiydi düşüne, düşüne kendi işimi yaptırmak üzere gitmem gereken resmi dairenin yolunu tuttum. Resmi daireler saat 13.30 da açılınca içeri girerek, burada “ne işi olduğunu belirtmek istemediğim” işimi yaptırmak üzere birkaç görevli ile görüştüysem de hepsinden de olumsuz cevaplar almıştım. Ama onu yaptırmakta ısrarlıydım. Çünkü benim haklı bir isteğim vardı ve bu isteğim mutlaka yapılmalıydı. Mutlaka işimi yaptırmalıydım işim benim için nerdeyse hayat mezat meselesiydi.
Kısacası sonunda, ilgililere haklı olduğum derdimi zorla da olsa kabul ettirebilmiştim ve bu işimden olumlu sonuç almıştım.
…..Hala düşünürüm karşılaştığım yaşlı adam kimdi ve gerçekten de onun da yapılması gereken bir işi var’ mıydı yoksa beni üzgün gördü de ondan mı omzumu sıvazladı korkma senin işin olacak demişti diye.

Yüksel Şanlı er
Mayıs 2008