1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
563
Okunma
Eskiden olsa, takılmazdın küçük hatalarına, "zamanla yapmaz" der, güler geçerdin. Sonra yaptığı büyük hatalara göre, küçük hataları da dokunmaya başlar. Bir öğretmenin gözüne bir öğrenci batar ya hani, tembel öğrencisidir artık. Tıpkı bunun gibi.. Sen benim gözüme çoktan battın. Tembel öğrencimsin sen benim. Engel olmayınca küçük hatalarına, artan sadece büyük hataların oldu. Derler ya, "Nasıl alışılırsa öyle gider" diye...
Gülüp geçilen küçük hatalara, bağırıp çağırılıyor artık. Gülmenin aksine, ağlıyor gönül, üzülüyor. Herkesin vardır bir göze batan, tembel öğrencisi. Tembelleşmeden, en başından kurtarın onu, sonra yola koyulması çok zor oluyor. Hatta, belki de hiç olmuyor.
Enes Demirci
Şiirin sahibi
Cevap Yaz