2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
868
Okunma
geçmez böyle hayat bişeyleri bekleyerek biliyorum yalan gülümsemelerle.
mutlu rolü yaparak.
önceden çocuktuk ne kaygısız bi hayattı. ne kadar mutluyduk. üzüldüklerimizde basitti sıradandı. oyunlar oynardık kurallarını bizim koyduğumuz. gülerdik kahkahalarla ve insanlar bize imrenerek bakardı. gülerdim onlara neden öle bakıyorlar diye.
şimdi bana gülüyor çocuklar. ne acı!
uzun zaman oldu içten gülmeyeli. aslında o kadar da kötü deil büyümek ama kimi zaman hayallerini taşkınlıklarını bi sandığa saklamanı istiyor senden.
ve içindeki o büyümeyen çocuğu hep ağlatıyor. ve biz sanki hep birşleyler bekliyoruz büyürken. aslında hiç sahip olamıyacağımızı bldiğimiz halde çocukluğumuzu geri gelmesini bekliyoruz ne acı!
Cevap Yaz