İSTANBUL’DA KAR

Seneler seneler evvel İstanbul dışında yaşadım. Nice kışlar ,karlar gördüm. Karı tüm çocuklar aynı seviyor,hiç değişmiyor. Hemen dışarı çıkmak,kartopu oynamak,kaymak v.s.... Zordur kış,arada kar topu oynayan çocuk ,genç ,genç kalmış yaşlı sesleri de olsa bir sessizlik vardır. Sokaklarda insan sayısı azdır. Başlar yerde kollar kanat gibi kalkmış ya da planör gibi..düşmeden yürüme telaşı...
Bir asalet vardır. Kış vakurdur.İstanbul’da metorolojiden kar yağacak haberi gelir gelmez hemen sesler yükselir -Okullar tatil olacak mı? Ayy arabam yokuşta çalışmadı işe gitmesem... İşe gidenlerde tek konu erken çıkacak mıyız? oysa son yıllarda ana artellerde yollar açık .Özel arabalarla çıkılmazsa trafikte rahat. O halde neden okullar tatil olsun neden işe gidilmesin anlamıyorum. Elbette İstanbul dik yokuşlar içinde ama senede bir haftacık da biraz sıkıntıya katlansak.
Ben İstanbul!da karı severim.Köprüden otobüsle geçerken o muazzam manzara beni dinlendirir. Ya da binin toplu taşıma aracına İstanbul da semtten semte gidin.Karlar altındaki şehrin güzelliğini görün. Kar yağıyorsa gece bile uyumam Işıkları kaparım sokak lambaları altında uçuşan parlayan o muazzam beyazlığı seyrederim ve erkenden sımsıkı giyinmiş halde işe koşarım. Aman tatil olmasın nadir güzelliğin çilesi de güzel aman tatil olmasın....