Bugünlerde küfür eden edene.Aslında küfür edenleri uyarmak lazım.Ama bazen insan kendini tutamıyor işte!Tabii bu sözlerim hiçbir küfrü haklı kılmaz.Küfür millet olarak ta dince de yasaktır.Kötü sözdür.Onun için atalarımız;”Ağzına acı biber sürerim “demiş.
Size bir kıssa ile cevap vereyim:
Eski zamanlarda küfürbaz bir adam varmış. Bu adam sonunda tövbekar olmaya, yani bir daha küfür etmemeye karar vermiş. Ama bunu tek başına yapması çok zor. Sonunda bir şeyhe gitmiş. Şeyh ona ;
---’’ Dilinin altına bir bakla koy. Hep dilinin altında olsun o bakla. Ne zaman küfür etmek istersen o bakla sana küfür etmemeyi hatırlatacaktır’’ Demiş.
Adam denileni yapmış. Koymuş dilinin altına baklayı ve bir daha küfür etmiyormuş. Derken efendim bir gün çok şiddetli bir yağmur yağıyormuş.Bu adamla şeyh efendi hızla dergaha doğru gidiyorken bir kadının kafası uzanmış pencereden. Şeyhe seslenmiş o kadın:
---Şeyh efendi,şeyh efendi az bekler misiniz? Bir diyeceğim var size.
Şeyh durmuş. Kadın içeri çekmiş kafasını. Şeyh öylece bekliyor yağmur altında. Tam yarım saat beklemişler. İliklerine kadar ıslanmışlar. Derken kadın yine uzatmış kafasını pencereden.
---Çok teşekkür ederim şeyh efendi. Ben, benim tavukları kuluçkaya bastırdıydım. Çıkacak civcivlerin horoz olması için böyle kafası sarıklı birine bakmak gerektiğini duymuştum da sizi onun için beklettim. Kusura kalmayın.
Şeyh dayanamamış ve yanındaki küfürbaza dönüp:
---Çıkar artık şu dilinin altındaki baklayı.
Demiş.
Bizimki de o hesap. Dilimizin altından çıkarıyoruz bazen baklayı. Çıkartıyorlar daha doğrusu.
Kıssa bu işte! Küfürle bir yere varılmaz. Onun için dikkat etmek ve ağzımızdan çıkacak söze sahip olmak gerekir.
Daha ne diyelim. Son sözü yine atalara bırakalım.
Ne demiş atalar?
“Anlayana sivri sinek saz,
Anlamayana davul zurna az!”
Kemal DOĞANAY