2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1907
Okunma
insan hep sorar hep merak eder hep nedenlerin niçinlerin peşinden gider..
düşünür düşünür düşünür..
bazen hiç bir cevap bulamaz sorularına..bazen daha sorarken pişman olmuştur zaten..
çünkü karşındakinin verdiği cevap suratının ortasına vurulmuş bir tokattan farklı değildir..
günler geçer böyle..aylar..ve hatta yıllar..
ve bir gün
susarsın..
aldığın hiç bir cevap gerçek değildir artık..doğruya tekabül etmez seslenişler..yüreğinin derinlerinde sakladığın o korku gözlerinin taa içinde oturuyordur artık..
içten içe ettiğin duaların kabul olmadığını görürsün.. ve anlarsın ne olur böyle olmasın dediğin her şeyin tamda öyle olduğunu..
değersizlik kuşatır her yanını..kuşandıkça kaybolur kimliğin..
her gün biraz daha söndürürsün gözlerindeki ışığı..ve her gün biraz daha gidersin kendinden bir adım öteye..
biraz daha kurutursun yüreğini döven nehirleri..
hiç bir şeyden yorulmazsında aynaya baktığında gördüğün kişiyi tanıyamamak alır bütün yaşam gayretini..
’benden aldıklarını geri verebilirmisin bana..çünkü ben en çok kendimi özledim..’