ahh be sevgili çok şey yazmak istiyorum sana bir bilsen.seni seviyorum seni özledim diye başlayan sözlerle giriş yapmayı ne çok isterdim.çok şey yazdım sana kalbine dokunmayı istedim hep.ben yazdıkça sen sessiz kaldın.gösteremedim demiyorum görmedin.artık bende çabalamıyorum...
Bir dilek gibi diledigim, bir umut gibi olmasını bekledigim yar!bu yazdıklarımı okumayacaksın.bizi hiç tanımayanlara sunucam anlatıcam sevgimi belki acıayacaklar bana olsun be canımıniçi sen hiç acımadın ki...
başlarda ne güzeldi her şey.ne kadar asildin her halinle.farkında değildin sen ama ben hep seni izlerdim.konuşman duruşun elinle saçını arkaya götürüşün...asildin gerçekten...
sonra konuşmaya başladık seninle espiri yapıyodun sen ve ben daha da büyüleniyodum.
zamanla alıştım sana varlığına. farklı bir şehirden geçici süreliğine gelen biri değil yıllarımı birlikte yaşadığım biriydin.
ben sana hep canımıniçi dedim.bir canı var insanın ve insanlar en çok sevdiklerini canlarının içine koymak isterler.sen bana aşkım dedin hayatım dedin canım dedin...
ve gittin giderken bana bir rüya yaşadığımızı düşün dedin.başlarda anlamadım.sen gittikten sonra rüyaya daldım dedim.seninle her şey o kadar güzel ve gerçekti ki.nasıl rüya derdim ben onlara.yaşananlara saygısızca küçümser şekilde bakmak değil mi bu dedim.sen sessiz kaldın her zaman ki gibi...
aşkım diyince aşk olmuyormuş demekki öğrendim.ve çok şey öğrettin bana.insanlara bir daha inanmamayı güvenmemeyi...aşkım kelimesinin sadece bir sözcükten öteye geçemeyeceğini.gözlerinde sözler kadar yalan söyleyebileceğini...emanet verdiğin aşkını al şimdi kendin gibi sahte yüreklere sunabilirsin.
gittiğin günleri sayıyordum biliyomusun gece seninle uyuyup seninle uyanıyodum.senden gelen tek bir kelimelik mesaj bile günümün iyi geçmesine yetiyordu.kaç defa istedim ne olur ara beni dedim ama sen hiç aramadın kızıyodum sonra ben sana küsüyodum.özleyince seni resmine bakıyodum ve bütün olumsuzlukları unutuyordum.çok merhametsizdin bana karşı sen ben yine de mutlu olman için dua ederdim.
artık istemiyorum gelmeni.yalan gözlerini de görmek istemiyorum.göz görmeyince gönül uslanır diye boşa dememişler.tut ki geldin kabuk tutmuş yaralarımı kanatmaktan öteye geçemeyecek ki.
Ne diyordu şair ; Yıkıldı yolunu bekleyen şehir Şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir..