.................

Adı önemli değil bu öyküdeki kahramanın.

Çünkü isminden ve soyisminden daha fazlasına sahiptir kişiliği...

Efkarlı bir çocuktur. Belki bir gençtir çoğu gençten.

Yaşı daha 34. Daha varmadı ömrünün yarısına. Daha düşlerine tam tamına kavuşmadı. Daha yapacakları var. Daha doymadı zozan kokan dağlarına. Daha köyünün havasını solumadı geyikler gibi. Yüreği kocaman. Yüreği üst üste binmiş mısralar yolculuğu...

Kürtçe öğrenmeye aşık yiğit, anadili Arapça olsa da. Delikanlı akar kanı. Kin tutmaz. Düşmanlık bilmez. Büyüklük taslamaz. Kimseyi sözle dövmez. Kimseye olduk yere karışmaz. Çoğu gün kendi halindedir. Kendi kendine takılır. En iyi arkadaşı ağzından hiç düşmeyen cigarasıdır. Sigarasız dışarı çıkmaz. Yalnızken bir çaydan kaçak çayı bitirmeden ayağa kalkmaz. Bu iki şeyi kendine yakın görür...

Daha yolun başında. Binlerce hayali var. Çocukları çok sever. Eşine sadık yaşar. Arkadaşlarını kırmaz, işinden kaçmaz. Aklına koyanı yerine getirir. Elinden gelen bir iş varsa, o işi tamamlamaya çalışır...

Yağmurlu günlere bayılır. Yağmur altında ıslanmayı sever. Avlanmayı sevse de, kuş vurmaz. Ağaçlarla dertleşme arzusunda olur daha çok. Niyeti temiz oksijeni ciğerlerine daha çok çekmektir. Buluta sonu gelmez masallar anlatır. Gecelere küsmez. Sabahlara sırtını dönmez. Biriyle karşılaştığında yüzünü çevirmez. Yardımlarına koşar yaşlıların...

Bu genç, hayat dolu. sohbeti hoş, duruşu sarhoş eder adamı. Beyefendidir. Adamdır. Adam gibi yürür. Adam gibi iz bırakır bir şey yaptığında. Hareket ettiğinde dünyaya bir şekilde faydası dokunur...

Candır. Yanındayken zamanın nasıl geçtiğini anlayamazsın. Cana yakındır. Canlara ve cananlara değer verir. Kültürü önemser. Teknoloji peşinden koşmaz. Avuçlarındakilerine şükreder. Gözleri biraz daha olsun’da olmaz. Aldığı nefesin hakkını vermekle meşgul olur, adı bu öyküde zikredilmeyen bu genç erkek...


...........
MESELCİ
2211.2013.01:00