Seni kusursuz seviyorum.

Tebrik ediyorum kendimi.

Seni mükemmel seviyorum

Başarılar diliyorum kendime.



Sen beni kimlerle bilirsin?

Sen beni ne zannedersin?

Sen beni sende bilmez misin?

Aç da bak yüreğine!

Al da bak yüreğime…

Yüreğim yüreğine dolanmışken bir sarmaşık gibi hangi cana dolandığımı tahayyül edersin?

Senden gayrısına kör olduğumu bilmez misin?

Ey yalnızlığı bir kılıç gibi kuşanan sevgili! Canımı kesmez misin, lime lime edip atmaz mısın?

Söz kılıcı yeter de artar bile; canı ağlatmaya, kanatmaya, yaralamaya…



Sevgili, en sevgili, öte sevgili, beter sevgili, bir tane sevgili!

Sana ispat etmek için sevgimi, vereyim canımı! Başka ne gelir ki canımdan öte!

Al canımı…

İsmail değilim de neyim şimdi karşında?

Teslimiyetim sanadır bu aşkta!

Üzülme asla; “Yaşıyor ama seni sevmiyor!” olarak bilinmektense sen tarafından, “Ölü ama seni seviyor” olarak bilinmeyi tercih ederim.

Var mı daha iddialısı?

İkna etmek için seni harcatmam kendimi.

Seni seviyorumu alıp giderim.

Gözyaşlarımla yıkarım kendimi giderim.



Fatıma’yı mezara doğru uzatırken Hz. Ali, öyle ağlıyordu ki gözlerinden akan sicim gibi yaşlar Fatıma’nın kefenini ıslatıyordu.

Hz. Ali şöyle sesleniyordu: "Sevgilim" diyordu Fatıma’sına. “Sevgilim! Senin sevgini karşılayacak bir sevgi daha yoktur. Doğrusu senden gayrısı için şu yürekte bir nasip de olmayacaktır. Her ne kadar gözlerimden ve vücudumdan uzaklaşsan da kalbimdesin her dem."

Sonra toprağı atacaklardı Fatıma’nın üstüne. Toprağa bulaşmış ellerini çırparken Hz. Ali şöyle diyecekti: "Doğrusu dünyada tek bir istediğim kaldı Fatıma. Babana ve sana kavuşacağım günü bekliyorum.”



At üzerime toprağı.

Kat üzerime yeryüzünü, görmeyeyim bir daha yar yüzünü…

Sende değilsem kimdeyim?

Kimdeysem eğer içim dışım niye sen dolu?

Bu aşkta bir yanlışlık var!

Öyle bir sen’e inanmışım ki başka senler havadır.

Öyle bir sana sevdalanmışım ki başkası yok!

Sanki kalubeladan beridir seni arıyorum.

Sevdiğimi arıyorum.

Sanki kıyamete değin senle olacağım.

Öncesiz ve sonrasız seviyorum seni, uyuz!

Bu kadar seviyorumun üzerine yürekten bir âmin demeni bekliyorum.

Seni çok güzel seviyorum bu yüzden beğeniyorum kendimi.



Hiç bu kadar güzel sevmemiştim sevgili.

Bunu sana borçluyum.