sevgi gülüm,
Gözlerini sakin benden. Bir de ellerden... Eğer seversen beni yaşat gözlerinde. Gözlerinle baktığın her yerde. Yasayacağım tek renkte, sen varsın benliğimde. İçtiğim su gibi, hasretinin acısından yiyebildiğim bir dilim kuru ekmek gibi. Hayat verecek, issiz sahillerde gördüğüm mavilik gibi deniz gözlerin.
Umutsuzluğun içinde, ellerim titrerken, çocuk yüreğim hızla çarparken, seni her gördüğümde keşke seni sevdiğimi söyleyebilsem; gözlerinin hayali ile bu diyardan giderken. Her gece seni düşünürken, yıldızlarla hasretimi dağlarken, kayan yıldızlarda sana dokunabilsem. Bıkmam hiç, beklerim bir yıldız kaysın diye. Sana ulaşamayacağımı bilsem de bir ümitle yasarım senelerce. Sana ulaştığım ilk günde, sevgilim yasaksın; sevgiyi aşkı yasasak keşke. Ama kıskanırım seni herkesten, seni güzel yapan her şeyden. Seni sevdikçe yasıyorum ben. Sevdiğimi söyleyebilsem, ya sen sevmezsen.
Güzelliğinin zaferi iste. Nasıl yendi beni deniz gözlerinle. Bir alışkanlık olup, sardı bedenimi de niye gülmedi kaderim rüyalarımda bile? Güzelliğin kalbimi vurdu. Kalbim dağıldı, sevgi doğdu. Sevginle kalbim büyüdü. Sanki her gülüşünde çocuklar gibi çığlıklar attı içimde. Yanımdan geçerken; yüzünde beliren gülücükle, ne kadar uzakta olduğunu bilsem de sen uzaklarda beklide mutlusun iste. Ey sevgimle büyüttüğüm güzel, ben ise parmağınla ittiğin yerde. Bırak da gözlerinde mavinin tonlarıyla yasayayım. Gizli bir mavi kalsın benliğimde çok sevdim seviyorum diyeyim.
Kendini sakin benden. Bedenini saklayamazsan sevgime, ruhunu sakla geleceğe. Ama sevgini sakınma benden. Gözlerine masum bakıyorum zannetme. Seni sevdiğini söylüyor kalbim, seni istiyor gözlerim. Sen bilmesen de seninle yasıyor eksik kalmış bu bedenim.