1 nci kağıt




Anne..

şu an sen de belki babama yazıyorsun..
bilmiyorum..
ama ona göre kesin öyle..
gönderilmemiş nice mektupların var kim bilir..
babam gibi..
ya da yazılmamış
gönderilememiş nice temenniler..
yazılamamış nice hasret yüklü sevgiler
ulaşamamış öpücükler..
benim gibi..

sen.. beni bırakıp gitmişsin..
nefret etmek geçiyor içimden..
ama babam buna asla izin vermez,
seni üzmeme..
sana kırılmama bile..
onu ağlatmamak için
sana kızamıyorum
içimdeki acıyı yazamıyorum
anneciğimm..

babam;
senin onu çok sevdiğine inanıyor,
haklıdır.. bilemiyorum
ben olanlara, yaptıklarına,
bırakıp gittiğine..
babamın senin hakkında anlattıklarına bakıyorum
inanmıyorum,..
mantığıma ters geliyor..
nasıl olup da gidebildiğine..
anlam veremiyorum..
öylesine sevip.. böylesine sevilirken..
haksız mıyım.. Anneciğimm

birlikte olduğunuz süre içinde değilse bile,
en başında,
ya da ne bileyim en sonunda
samimi olmadığını düşünüyorum,
affedemiyorum..
haksız mıyım..
haklı sebeplerin vardı eminim
değdi mi
bilemiyorum
umarım pişman olmamışsındır
kızsam da; hâlâ affedemesem de
tüm kalbimle pişman olmamanı diliyorum
pişman olma Anneciğim
yalan söylemedinse de,
gerçekleri söylemediğini,
anlatmadığını, ya da
kısaca onu aldattığını düşünüyorum..
kızıyorum..
ne yapayım işte..
dobrayım, sana benzemişim ya..
(Babacığım öyle söylüyor;
bana kızsa da;(kızmaz aslında)
sevineceği şeyler yapsam da
gülüşüm
hırçınlığım
ama en çok
en çok ne biliyor musun
gözlerim.. )
gözlerim sana benziyormuş anneciğim
gözlerim yalan söyleyemiyor.. (muş)
senin gibi..
babam seziyor..
sana hıncımı
üzülüyor..
hissediyorum..
üzülüyorum..
hıncım dedimse
Babacığımı neden terk ettin Anneciğim..






























devam edecek