Nasıl bir dünyada yaşıyoruz.Ya da nasıl bir ülkede.Ben mi çok ilerilerdeyim? Yoksa onlar mı
çok gerilerde? Kendi kendimi yemem bundan. Ben, göklerde dolaşıyorum, en ileri düzeyde
uçaklarla, füzelerle.. yerdekiler hâlâ ilkel otomobillerine köprü yapmakla meşgul.

Katlediliyor toprak, ağaçlar, ürünler.. ve köylü çırpınıyor: Burası benim seksen iki yıllık toprağım, köyüm; bu katliam neden diye..

Gökleri bırakalım, hadi. Deniz ulaşımı ne güne duruyor? Neden denizin altından bir geçit
yapılmaz, boğazda.. Aslında duymuştum yapıldığını. Yarım mı bırakıldı, tamamlanacak mı
yoksa?

Ama yapılan işler hiç te insani ve insana yakışır değil. İstanbul Beykoz’da kesilen üç- beş
ağaçla sınırlı değil.Beş yüz hektar ormanlık alanda binlerce ağaç kesilmiş. dört yüz hektar
tarım ve yerleşim alanı bu üçüncü köprü projesiyle mahvolmuş. Bu alanın üç yüz hektarı
Ali Bahadır köyü sınırları içinde. Bu köy sebzesiyle meşhur. İnsan bindiği dalı keser mi?
Maalesef, ülkemizde yapılan bu.. Bindiğimiz dalı kesiyor, yediğimiz ekmeği çöpe atıyoruz
adeta!

Ali Bahadır köylülerinin dediğine göre bu verimli yerler, ormanlar talan edilmeden de bu
proje gerçekleşebilirmiş. Bir kilometre ilersi çok uygun bir alanmış; makilik ve sert zemini
ile. Orada yapmamalarının nedeni bir cam ocağıymış. Acaba diyorum, bu cam ocağı bunca
ağaçtan, verimli topraklardan ve yerleşik köylerden daha mı önemli? Her şeyde olduğu gibi
ne yazık ki burada da insanımızı ve doğal ortamı korumak diye bir düşünce yok.

Beykoz’da köylüler ayakta. Gerekli yerlere başvurularını yapmışlar. Nasıl sonuçlanacağını
göreceğiz. İnatla Taksim’de yer altında Taksim projesini sürdüren yönetim, bu durumda da
aynı inatlaşmayı sürdürecek mi?

Ne diyeceğimi şaşırmış durumdayım? Yeter artık, yeter, diyorum. Yargıyı ve düzeni, yerli
yerine koyalım..

Anladım ki ben çok gelişmiş bir dünyada yaşıyorum. Buraların, bu talanların, yağmaların ve bu ilkelliklerin insanı değilim.. Kocaman bir off çekiyorum!



26. 7. 2013 / Nazik Gülünay