Her dakika,her saniye aklımdasın. Nasıl olmayasın ki? O gözlerin,hani bana bakıpta demiştin ya; Gözlerimizin rengi aynı... Keşke yolumuz,kaderimizde aynı yolda olsa.
Sana çok güçlüyüm demiştim, Hayır! değilmişim...
Gözlerin gözlerime değdiğinde ,işte o zaman çok güçsüz ve savunmasız kalıyorum!
Ve sözlerin,bazen beni o kadar çok mutlu ederken, bazen de bi o kadar çok yalnız ve mutsuz hissettirebiliyor. Seni anlamaya,dinlemeye ve seninle konuşmaya çalıyorum, senin dilinde! fakat sana karşı olan duygularım öylesine sarıyor ki beynimi,aklımı...
Sadece anlayabildiğim kadarıyla yaklaşabiliyorum sana.
Biliyorum,farkındayım... o kadar çok saçmalıyorum kive bir aptal durumuna düşüyorum!
İşte bu anlarda duygularıma tercüman olamayan cümlelere küsüyorum,
Söyleyebildiğim iki kelime ve bir cümle eden sözcüklere sığınıyorum : SENİ SEVİYORUM!