Herkesin delicesine sevdiği biri yada ümitsizce sevildiği birisi vardır.sen birini severken birileride seni sevmektedir.Her ikisindede sonsuz bir aşk yaşanır.Karşılıklı sevmelerde aşk güzeldir hayat verir umut verir.ya karşılıksız sevenler,yada sebebli,sebebsiz ayrılıklar,teketmeler,terkedilişler.aşkta ayrılık varsa artık hüzünler,acılar,gözyaşları ve pişmanlıklar da vardır..

Ne zordur acılar içinde yaşamak ve acılara alışmak.tüm umutlarını askıya alıp, gözyaşlarının yağmura karışması, yalnız soğuk gecelerde buğulu camlara ismini yazması, sonrada dalgın dalgın sessizce ağlaya ağlaya göz pınarların kuruması, gözyaşlarının gelmez olması. acıların en büyüğünü yaşanması. hiçbirşey hissedememesi .,gözlerinin hep kapıyı gözlemesi ha geldi ha gelecek diye.bir ses duyduğunda nefes alamamak ve ,birşeyler saplanınca yüreğine boğulur gibi olmak , çılgınca bağırmak istemesi ,ama sesinin çıkamaz olması.

umutlarının yorulduğunda,tükendiğinde dağları devirmek istersin kaleminle tüm sitemlerin kağıtlara dır artık ağlarsın sayfa sayfa yalnızlıkların içerisinde.aranmayınca sorulmayınca o yalnızlığın içerisinde kaybolur gidersin.Rüzgarlar esmektedir artık gönlünde,savrulur duyguların,ıslanır umutların.Gölgenle konuşursun,akşamları gündüzün karanlıklar ise gündüzün olur.başına korkunç ağrılar girer beynine karıncalar yürür.yattığın yatak demir yorganınsa diken olur.Yastığının üzerine dökülen düşlerin ise gözyaşların olur.yapayalnız o karanlık ensıcak yaz gecelerinde üşürsün,resimlere bakıp bakıp için için ağlarken,gözyaşlarının feryadını duymamak için başını yastıklara gömersin.Hep üşürsün ve hep beklersin.

Kendinden korkarsın,kendi duygularından,kendi güçsüzlüğünden,kendi acılarından yaşamın her anında duyguların alevlenip kendini bir kor ateş gibi yakacağından. Artık aşktan hep kaçarsın ve acılarla yaşamaya alışırsın,acılar senin bir parçan olmuş sonunda hiç birşey hissetmez olursun.



Feridun Erdoğan