Dakikaların zevceleri buluşur ilk önce saat başlarıyla. Ardını nice zaman takip eder. Yaşlar imrenerek doğrulur yerinden, geçmişi önüne koyar, kahkahalarını saklar. Sigara dumanı solur hayaller yudum yudum efkarın yanında. Dikiş tutturamadı ki kırk yıllık terzi, elinde bir kahvenin kırk yıllık hatırı ve uçsuz bucaksız dalışları...

Bir taraftan da kin solur oldu. Göz kapaklarını dünyaya indirdi yeryüzü masmavi kaplandı. Fakat onun gözünde o mavilik kan kırmızı bir gün batımı kadar can yakıcı. İskeleden dalgalara selam olsun! Döner arkasını kadere. Sağ adımını sol, solunu da sağ takip eder.

Gücü yettiğince vurur hayallerine alnını. Sonra önemli de değil yanında kimin kalıp kalmaması. Teklik mahsustur Azimüşşan’a. İnsan için eksiklik ve bir zerre de zorluktur yalnız kalmak. Bilir de bunları dikişi yine tutturamaz oldu terzi.


Bahattin BERKDİNÇ