...........âmennâ ve saddaknâ doğruluğuna iman edip tasdik ediyoruz


...Beyazlar içinde biraz benden besilice bir ben ,
duruşunda ilmi bilgeliği olan bir ben ,
hadi diyor gidelim ;

ameliyatlı bir hastalıkdan,
yeni çıkmış yorgun bedenim,
..irkiliyor kalkıyor
nereye ?
gelsem mi ?
kalsam mı acaba ?
gideceğimiz yer belki daha güzeldir ?
kalmakla durmak arası biraz bocalıyor !

bana benzeyen benim ;
sevgi dolu bakışıyla ,
etkileyici duruşuyla ,
acabalarda gel gitler yaşatıyor ,
oysa ;
bir büyüklük ,
bir dilbazlık,
bir karızma var ...

dahası kendisiyle gitme konusunda ,
korku vermeyen ,güven veren duruşu,
kendinden emin konuşması etkiliyor,

... gerçek ben
uzanmış olduğu yerden tekrar kalkıyor ,
biraz daha ,
birazcık daha kalsam mı ?
yapacak çok işlerim var diyor ,
genede onunla gitme konusunda
içinde girif bilmecelere boğuluyor,

sağında solunda bulunanlar ,
takılıyor bana benzeyen benime ,
tek sıra halinde diziliyorlar arka sıra ,
kimilerinin gölgesi yürüyor ,
kimilerinin kendisi ,

bana benzeyen benim ;
tekrar geliyor gerçek benin baş ucuna ,
hadi gelmiyormusun diyor ?

ben gerçek ben ;
bana benzeyen gerçek benime,
yok demese de ,
anlıyor kararsız halinden ,

yeşil gözleri huzur veriyor oysa
tekrar en çok düşündüğü
acaba nereye gidiyoruz korkusu
ve gittiği yerin neresi olduğunu bilmeden
gitme konusunda kararsızlığı ürküdüyor..

bana benzeyen ben
hiç bir şey demeden,
arkasına tek sıra halinde dizilmiş,
kişilerle yol alıyor ,
arkalarından ;
bir şimşek ,
ve bir ses ...
uyan !
uyan !
uyandım ki ;...
hepsi bir rüyaymış ,
geriye kalan ,
su yeşili gözlerden boşalan...
yağmurların annesi
ve kader cizgisi.
...... ( Ve Leddalin ) amin .

Gülay GÖKTÜRK