Herkesin bir beklentisi var hayattan. . Eşdeğer mi isteklerimize göre hayat peki, değil. Herkes isteklerinin gerçekleşmesini ister. İyi ya da kötü olduğu önemli değildir çoğu zaman. . Hayat sınar bazen en yorulduğun anda en sıkıldığın zamanda. . Hayat yutar bazen en olmadık yerde, ne düşündüklerin ne de yaptıkların. . Hepsi birer hayalden ibaret kaldı artık. Zaten her şey planlandığı gitmek zorun da değildir, sadece bir umut. . Herkes dedik mutlu olmak ya da olabilmek için dener çabalar. . Gerekirse zorlar ama unutmayalım ki yemediğimiz yemek farklı olsa bile aynı şekil de karnımızın doyduğu kadar yiyebiliriz. . Yani bir şeyin gerçekleşmesi için ne kadar uğraşırsan uğraş nasıl olsa bir gün o isteğinin de bir sonu gelecek, geçicilik. . Mutluluk, nasıl mutlu olabileceğini bilmekten geçer. . Mutlu olmak milyon dolarlar gerektirmez. . Sadece bir bakmışsın yaptıkların seni mutlu etmiş ya da başkalarının mutluluğu seni mutlu etmiş. . O zaman hayatımız birer panayır, kimi mutlu edeceğiniz ya da mutlu edileceğiniz bilinmiyor. . Hayatta ille de mutlulukla sonuçlanacak bir şey değil tabi ki mutluluk bizim isteğimiz hayatın neler çıkartacağından habersiziz. . Bazen hüsran olmalı, insan üzüldükçe tecrübe ediniyor. Ve bir daha yapmam için mutlu olabilmek için çabalıyor.
Sonuç olarak, hayatın bize çizdiği yola kader deriz. Biz bu yolda sadece bir kararız ki baştan sona mutluluk için çabarız ama hayatın ne çıkartacağı meçhul buna da kısmet deriz. .

Bana göre mutluluk ;

‘’ Küçücük bir çocuğun horoz şekeriydi. Ben ise mutluluğu minicik bir tebessüm de gördüm, biraz gülümsediğini. . Çoğu zaman farkına bile varmadığımız hayatım da tattım mutluluğu. . Ve farkın da bile değilim kendimin, kaderimin. . . ‘’

Yazımı okuyan herkese teşekkür ederim. Yorumlarınızla olumlu ya da olumsuz eleştiri yaparsanız beni çok ‘mutlu’ etmiş olursunuz. . .