Gerçekten bir yığın yalanla yaşıyoruz.Yok arkadaşım candır benim için,her şeyi yapar bende onun için,tabi kesin öyledir!
Benim bir sevgilim var hayatta beni yalnız bırakmaz,biz bıraktı mı dedik!
Evet ben çok iyi birisiyim herkese yardım etmeye çalışıyorum,tabi arkadaşım kesin öyle yapıyorsundur!
Yukarıda belirtiğim üç olgu:kardeşim gibi gördüğüm arkadaşım,beni hiç yalnız bırakmayan sevgilim ve ben çok iyi biriyim.
Neden hep böyle güzel şeyler kabaca yanlış ve kısa sürelidir.Çünkü bunlar gençliğin çocukluğun ergenliğin getirdiği genel durumlardır.
Peki bu üç olgudan sevgilin seni bıraksa,kardeşin dediğin adam seni satsa ve çevren yaptığın iyiliklerin farkında olmadığı zamana gelince,ne olacak?
Çok üzüleceksin bu kesin peki bizi buraya kadar sürükleyen nedir?Değer.
Biz insanların hep çevremizdekilere karşı olmadık kılıflar biçip değer veririz.Ve bu verdiğimiz değer öyle büyük öyle güçlüdür ki hayatımızın odak noktası oluverir.
Nerdeyse her şeyimizi onlara göre ayarlarız.Bir yere gideceğiz arkadaşımız müsait mi,yok sevgilim seni çok özledim buluşalım mı,yok arkadaşlar hafta sonu birlikte konsere gidelim mi gibi olaylar...Gerçekleşmeyince bir yalnızlık bir ıssızlık çöker üstümüze,işte o zaman değer verdiklerimizi ne kadar tanıyoruz gibi gereksiz bir ön yargı oluştururuz bu ön yargıyı oluşturmamız yersizdir.Bunun içindir ki insanlara yeterince değer verdiğimizi sanıyorum.Bu yüzden DEĞER KENDİN İÇİNDİR...

Oğuz ÇEVİK