Hayat,durdurulması mümkün olmayan bir hızla akıp gidiyor.Geçmişten bu güne kaybettiklerimizle sahip olduklarımızı mukayese etsek,sanıyorum kaybettiklerimiz fazla çıkar.Şöyle bir hatırlasak,nice güzel insanlar,gençler,sevgililer zenginler soylular;dedeler nineler,amcalar dayılar hep sessiz sedasız geçip gittiler.Geride ne bıraktılar?Bir avuç göz yaşı,bir de kendilerine mahsus hatıralar ya iyi ya da kötü...Gidenlerin hiç birisi de geri dönmüyor,hep bizi bekliyor öbür yakada.Madem öyle,geri dönüp telafi etme imkanımız yok.Öyle ise gelin bir karar verelim.Hayatı öyle güzel yaşayalım ki,içinde hiç keşke olmasın
Her tarafın çiçek çiçek donandığı şu bahar gününde en çok sevdiğimiz bir dostumuza giderken ne yaparız?Her halde koparmaya kıyabilirsek,en güzellerinden bir demet çiçek götürürüz.Ya da onu en çok memnun edecek hediyeleri takdim ederiz.Rabbimiz’in huzuruna çıkmaya hazırlanmak için geldiğimiz bu alemden ötelere giderken de Rabbimiz’i en çok neyin memnun edeceğini araştırmalı değilmiyiz dostlar.Hani bir söz vardı "olmak ya da olmamak "işte bütün mesele bu. Üçgünlük dünya gönül yıkmaya can incitmeye değermi...Gelin hukukumuz olan herkesle helalleşelim.Ya biz yarına çıkmayız yada onlar.
Çıksak ne yazar sevip sevilerek mutlu bir hayat yaşamış oluruz fena mı olur.
İki nefeslik ömür ha bitti ha bitecek
Bu gün tutuşmayan eller yarın saldan tutacak.