0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
596
Okunma
Azizim;
Bilmelisin ki her cümlem ilkin ben de ki bana yazılmıştır. Ola ki iç sesimden duyamadığım bir nükte kalmış ise, kalemimden hazmedeyim, kırıp döken yanlarımı ruhumun naif yanıyla törpüleyeyim diye.. Benden arta kalan her tümce sana ve ruhunu gel-gitlere bölmüş tüm evrene yazılmıştır. Bütün değerli kitaplar gibi, kıssayı verip hikayeyi anlayasın diye.. İster isim ver, ister oku, istersen..Unut gitsin..! Ama ’’Aziz’’ kal gönlümde -ki- noktadan harfe, harften kelimeye ve nihayet cümleye değene dek içim; bende ki hiçliği, sende ki bilinmeyeni ve evrenin suretini yazabileyim..
