Kan damlıyor gözlerimden umutsuz kelimelerime.. ’’Sen ölürsen kendimi öldürürüm ’’ derdin ya hani, bu gece sonum olacak anlamsız sabahlarıma. Çek boynundan bıçağı, ihtiyacım yok göstermelik intiharına. Kıymazsın sen canına biliyorum. Boş ver ölümüme de ağlama. Kurtuluş olacak belki bu son ince ince sızlayan kalbime. Alışmışım yalandan da olsa seviyorum demene. Bu gecede sevmiyorum deme. İşte bu gece yalanınla öleceğim sevgilim. Hiç dokunamadığım tenine ölüm soğukluğundaki öpücüğü mü kondurarak gideceğim yanından. O son bahar gecelerinin birinde sarılacaktın ya bana hani, saramadın. Ayrılışımız oldu be sevgili.. Kilometreler var diye isyan ederdin ya: Ruhum bedenimden ayrılınca anlayacaksın anlamsızlığını mesafelerin. Yok oluşları mı tadacaksın. Ellerinin arasından kayıp giden ellerimi son kez tutacaksın. Tek sevdiğinse şimdi belkide artık onuda duymayacaksın. Anladın mı; artık sesimi duymayacaksın..