yağmur yağıyordu...hemde nasıl bir yağmur...bardaktan boşanırcasına...aniden bastırmıştı akşamüstü...herkes tepeden tırnağa ıslaktı...ben dahil...saklandık bir saçak altına...bekledik dinmesine yağmurun...ama o hiç dinmedi...hızlandıkça hızlandı...ortalık sel oldu...aniden yanıbaşıma bir adam geldi...beyazlar giyinmiş...başındaki simit tezgahını indirdi...kendi ıslaktı ama simitlerine naylonla korumuştu...adamcağız saçından ayakucuna kadar ıslaktı...hele o bembeyaz gömleği...sıksan suyu çıkacak.sıkmaya da gerek yoktu zaten,her tarafından sular akıyordu.bakıştık...çok ıslaksınız dedim...şurdan yeni bir gömlek alıp giysenize...güldü...siz alın bana dedi...gömlek alacak param mı var ki benim...şu simitlerimi de satayım,doğru eve koşacağım...hadi madem bir iyilik yapacaksınız bana..şu simitlerimin hepsini satın alın...baktım...tezgahında çok simit var...hepsini alıp ne yapayım...hepimiz alalım o zaman dedim...saçak altında yağmurun dinmesini bekleyen başka kişilerde aldılar ikişer,üçer tane...bitti simitler...adam sevindi...tezgahını başına alıp koşmaya başladı o yağmurda...kayboldu gitti...aklımda sözleri kaldı...ekmek parası abla...yoksa niye gezeyim yamyaş gömlekle buralarda...onurlu insan...satın almak istediğim gömleği bile kabul etmedi...simitlerimi al,bende eve koşayım...hala onurlu,gururlu insanların olması beni mutlu etti....

candan emirsoy
10.5.2013
cuma izmir