Ellerimden tutup deniz kenarlarina inip
Uçurtmalar uçurur muyduk Karadenizin lodosunda?
Hatıralari silip yerine sadece sen ve ben çizerdim
Ve gülen iki bal yüz

Hatırlardin olsan gülerdin elma sekeri yanaklarin al al olur
Canim oglum derdin biliyorum
Bazen sanki hiç gitmemisçesine yanımdasın
Ben, bildigin gibi iste senden ayri hayatla savas içindeyim
Küs kaldi bir yanım
Küçükken gece yarısı evden kaçıp gittigim lunapark gibi herkes
Gece yarısı sönük işikta parlayan bir atlıkarinca, bir dönme dolap
Ve ölüm sessizligi hâkim mısralarımda sen olmasaydın
Iki elinle basimi tutup yüzüme bakmasaydın
Hayat bu Muratım sen kostukça o kaçacak
Ve koca yillar geçecek aradan
Koca yillar geçti aradan ve hala aklimda beni bagrina basışın agladıgımda
Hani Farozda top oynarken düsmüstüm de aglayarak yanına gelmıstım
Sarmıştın melek kanatlarının altinda dermanı olmustun yaraların
Iki kelime söylemistin de bütün çiçekleri açmışti baharların

Ellerimden tutup deniz kenarlarina inip
Uçurtmalar uçurur muyduk Karadenizin lodosunda?
Hatıraları silip yerine sadece sen ve ben çizerdim
Ve gülen iki bal yüz

Yaralı gözler bu ardina biraktığım son bakışım
Yagmurları ben agladım
Bu şehrin gökyüzüne elvedanı yazışın
Bir bakar mısınız? Kalbimdeki hançeri çikarir misiniz?
Ayrılık çekilir gibi degil de
Teşekkürler
Acısı ayrı senin olmadıgın her yer gurbet eller içime işler
Sanırım bir şişe iyi gider deyip
Yok, yok ama yok hala sana verdigim sözdeyim
Bir misrada altı harfli adını görmekteyim
Bu eller mi yazdı sana gurbeti?
Bu eller mi karaladı umarsızca hasreti?
Bak artık sakinim
Gözlerimde yaş yerine başımı okşadıgın anların hatırası
Bana bakıp güler halin
Zeytin arası salıncaklar
Mora dikenlerinin gözyaşı
Ekmek arası domates ve peynir
Sekiz yaşımda sadece sen ve beni unuttum deniz kenarlarında
Sadece sen ve beni anne

Ellerimden tutup deniz kenarlarina inip
Uçurtmalar uçurur muyduk Karadenizin lodosunda?
Hatıraları silip yerine sadece sen ve ben çizerdim
Ve gülen iki bal yüz

Bir kelebek kondu bu sert kırların gölgesine
Umut gariban türküsü kefense hilkat örtüsü
muratsa sevinç türküsü
semaysa mavi gökyüzü
Ne yazik ki tek bir güvercinim bile yok artık uçurmaya
Seyrelti pişmanlıklar ölümün arifesine saklar kendini
Sanki hiç yüregi yanıltmamış gibi gözlere karamsı bir cıvıltı müptela
Ne ala şiirler yazılsa adına
Ne ala şarkılar çalınabilse hala
Aynı yerdeyim beni bıraktığın lunapark şimdi boş
Gurbet eldeyim içimde batan gemilere vuran güneş loş
Çok yokuş dizlerimde derman yok
Hayat 20 tane 365 gün hediye etti
Kaçının degerini bildim?
1,2,3 belki
Ama bil ki bir elin beş parmağını geçmedi
Ne resimler yetti ne kokunu kokladığım sarı badanalı ev
Ne şiirler yetti, ne de özlemin içimde bir dev

Mekânin cennet olsun
Cehennemi zaten bu dünyada yaşadın
Murad’ın, canin oğlun, yürek parçan
Sağ olsaydın
Beni bu dünyaya getirdigin için sağ olsaydın,sağ olsaydın