0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
808
Okunma
İçimde varolan sonsuz okyanusun dalgaları durulur bazen,ortalık deyimin gelişi süt liman olur ve ben o saatlerde gönlüme sığınır,içimin seni anlatan o sessiz sesini dinlerim...İşte o an okyanusumdan geçen diğer gemilerin ne ışığını görür nede yaptığı dalgaların hışırtısını duyarım,senin o ılık sesinle gönlümün sesi karışıp, usul usul vurur içimdeki çakıl taşlarına,işte ben o sesi dinlerim...Bazen bir fırtına çıkar denizim dalgalanır,yüreğim kabarır ve o dalgalar sabrım sandığım heybetli kayalarımın üstünden atlarda geçer,işte o an içime sığdıramadığım sesinle boyanmış o gök mavisi okyanusun birkaç damlası,ister istemez gözlerimi yırtarda geçer...Ve ben yüzüme düşen o dalgacıkları bir mendille bile silemem...her zerresinde sen olduğun için.....
