0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
582
Okunma
Adını Sordum “Adalet” Dedi.
Bulunduğun kaleyi dıştan sarmıştın ve içinde dişlerini
sıkmaktan yanakları şişmiş, yuvalarında çökük kahverengi
bakışların üvey anne acımasızlığıyla bakıyordun. Yabancısı
değildin hayata... Feleğin çemberinden dört yanı ateşliyken
atlamış bacakların vardı. Bilerek yaşayanlar kervanındandın
sen de... Şimdi kalk “İstanbul senin için yanıyor” dense
aşkla ilgili tek bir fikrin değişmeyecek içten fethedilmiş
duyguların vardı...
Misket havası nameleri duyuldu o anda, kalkıp oynamaya
başladın... Öyle ya “deli olmak” yakışırdı bu hayata!
Sen de bunu başardın...
