yağmur, toprak kokusu ve bir garip ben...


Tam uyumaya niyetlenirken, bir sıgara yaktım...yine nikotin beni yendi dedim içimden...yağmuru seyrettim.ne güzel boşaltıyordu,
bulutlar içini diye kıskandım...
Kapalı camları hiç sevmediğimden, toprağın kokusunu çektim içime ve ürperdim...daha önceden yanmakta olan mumlara ilaveler yaptım.balkonum, doğa ve ben festival gibiydik tek kişilik bir gecede...
Uykusuzluktan yorgun düşen gözlerim bir anda cin kesildiler...
benden iyi bir doğa ve gece bekçisi olur diye düşündüm...öyle ya kaç geceyi kucaklamıştım ve sabahlarında onlar da terk etmişlerdi...
Şu an saat 00.37 ve dışarıda sağnak bir yağmur yağıyor, ve ben yalnız değil kalemimleyim...bir şey var sanki yazamadığım...ama kalemim ihanet etmez biliyorum, ben sussam o yazar...ve ne yazdıysa odur doğru...
İlk kez kalemimin tıkandığını hissettim, öylece elimde duruyordu, yağmur mu etkiledi ne? yoksa canım kalemim sendemi romantik oldun?sendemi beni terk ettin?sende mi geceye sus oldun?ya canım duygularım, size neler oldular böyle?kim basıyor içimdeki bu fren niye?
Ben haykırmayı mı unuttum yoksa daha öncekilermi yalancı haykırışlardı?Susan insanı hiç sevemedim ve sevememde...ama susuyor işte içimde bir şeyler...yoksa anlatmayımı unuttum?birileri beni kendilerine mi benzetmeye çalışıyor diye düşündüm?
Anlaşılan bu gece yağmur farklı etkiledi beni...toprak kokusundan ilk kez ürperdiğimden belliydi zaten...

Bahçemde ki ağaçların gölgeleri duvarıma vuruyordu...ve bu beni çok mutlu eden bir şeydi, ama bu gece onlara da kızdım...gölgeleri, gölge oyunlarımla bozdum...parmaklarımla deve yaptım, tavşan yaptım, tazı yoktu kaçamadım...
Mumlar, rüzgardan etkileniyor, ve benim gibi titreyerek boyun büküyorlardı...rüzgar işte kim savrulmaz ki?belkide onlarda, bir sıcaklık arıyordu, biteceğini ve söndürüleceğini bile bile...
Çiçeklerim derin uykudaydı,yağmur uyutmuştu onları diye düşündüm...onları uyandırmamak için sessizce yazmaya çalışıyordum...
Sessizliği çok severim ama bu gece dedim ya çok farklıyım ve sessizliği paylaşmak yerine bir ses, bir nefesti aradığım...evet işte canım kalemim yine doğruyu söyledi...
İki çift göz karanlıkta buluştu sessizce...kalemimin gözü ve benim...göz kırptım, oda bana...şimdi rahat uyuyabailirim işte...



ayşe yayman