Şimdi herkesin birbirine sırt çevirdiği bu zamanda bahsettiğimiz insanlık.
Şimdi herkesin birbirini sırtından vurduğu bu zamanda bahsettiğimiz insanlık.
Peki ya nedir insanlık?

İyi günün de senden daha çok gülüp,kötü günün de yok olmak mı?
Ya da engelli kardeşlerine yardım etmek yerine önlerine bir engeli de senin koyman mı?
Herşeyi, bir kağıt parçası olan para için hiçe saymak mı?
Sana birşeyler verdiği sürece, yanında tutmak mı?
Ya da her dediğine evet dediği sürece?
Bu devirde; EVET BAHSETTİĞİMİZ İNSANLIK.

Tabutu taşınana kadar hatırlamamak mı dostunu?
Bir telefonla mı paylaşmak mutluluğu?
Birşeyleri kaybedene kadar sevemeyiz;mutluluğu göremeyiz.
Ümitlerimizi yeşermeden koparırız.Yardım bekleriz,bekleriz de etmeyiz.
Telefonlar cebe girdi gireli; bayramlarda göndermez olduk kartpostalları.
Parklar da göremez olduk neşeyle oynayan çocukları.
Rica,özür ve teşekkür dile adeta zulüm oldu.
Bu devirde; EVET BAHSETTİĞİMİZ İNSANLIK.

Sanırım bu devirde canlar çok yandı.
Mahrem memleketten ayrıldı ayrılalı,
namahrem sardı dört bir yanı.
Kalemim de kan,ben de yazacak yüz kalmadı.
Bu devirde; EVET BAHSETTİĞİMİZ İNSANLIK.