hayrettin taylan




Dinle Ceylan Yürekli…
-Seni unutabileceğimi düşündüğün düşler cihanındayım. Ruhunu saran ceninler aşk bebek olurken unutmak türküsünü çalanların h’alay b’aşını çekemem
İçin gözümde yeşil gözlerinin matem ormanı oluşamaz. Aşk, bir savaştır, büyük aşklar dünya savaşı gibidir.Her cepheden, her duygudan, her tanıdık, hayrandan, seyranden, itten , saldırı gelir.
-Büyük aşka hazır bir yüreğin yoksa, başkalarının yalan dizisinde ağlamaya devam edersin ceylan yüreklim.

-Bir zavallının kaybediş eğlencesine meze olamazsın. Bir duruşun vardı, aşka teslimiyeti öğreten.
-Yanıyorlar yanıyor, sen benim yandığıma say. Ağlamayı ağıtlarımın sonuna ekledim.Mısralarım damlalardan oluşsa da yüreğim şule şule.
-Alev alev aynı sevgideyim.Bitmezliğin manifestosunu yazdım.

-Birazcık umurunu aç… Birazcık da kendini aç. Kendini kapatmışsın sevdanın insanlığına. İyikilerin var içinde.Bir resmi bile iyikilerine almışken.Ben bütünlerimi serdim.Resmim içimde, yüreğimde, sevda aşımda.
-Görmüşlüğün göreniyim, sevmişliğin seveniyim, aranmışlığın aranayım. Sevda soytarılığımı bitireli çok oldu.Artık mistik algılar ulumuyum . Artık, metafizik öteler ermişiyim. Seninle arındım, seninle kendimle yeniden tanıştım. Bir içsel duruş perisiydin. Masum melekliğin son şubesiydin.


-Sana methiyeler dizdiğim manzum özlemler kentindeyim.Kendimle tanıştım, seni sordu ilkin.Yeşil gözleri kadar sonsuz ormanlar sunan ceylanın nerde?
-Hayatın her aşaması ürkeklik. Her ürkeklikte kaçar mı hayattan, senli hayattan, aşktan .Bir yalancının mumuna neden yatsı oluyor.Belli ki yatsıları kaçırıyor.Belli ki sana inancı yok.Sana güveni, inancı yoksa ona olan sevda varlığını neden yakmıyorsun.Neden Mecnunlaştın? Mecnun da senin gibi uğrunu serdi;ama Leyla’ya kavuşmadı. Bu kavuşul uçurumuna giden kendini sevenler derneğinin ürkek başkanını neden böyle içsel sevdin. Kendini bu kadar sevmek doğru mu ? Tanışmak, yaşamak, yakınlaşmak ona sanki ölümcül hastalık mı sağlayacak.Üstelik her benliğini ona teslim ederken, kaygının müsrifilğini neden yapar?
-Aşkına karşı neden bu kadar cimri? Oysa onun yüreği okyanus, bir zerre sevgisini istedin, onun da pintiliğini mi yapıyor yoksa kendini tanıyamamış mı?

-Şair dedi kendimle tanışam kendim.Bir kızın en büyük sorunu kendini tanıyamamasıdır. Kendinle tanışsa, seni tanır, sana teslim olur. Başkasının yılanlı yalanlarıyla sokmazdı kendini.

Eskiden ateşsiz yanıyordu yüreği, şimdi sensiz yanıyor.Yanışlara teslim olmuş vazinin vazosu gibi duruyor gönül masasında.İncinmişliğin cinlerine teslim.
-Bilinmeyenlere onu kaygılara, önyargı çukurlarına atıyor.Çıkmalı oralarda, seni dinlemeli, senle görüşmeli.Seni tanıyarak , erimeli erinç sevdalar kentinde.

Yüreğim sende .İyi bak ona.Geceleri nicel kılan yalnızlığına bir de nitel hüzünlerimi ekle.Beni de ekle manaların yapım eklerinde.Sen eklendikçe sevdama hayat yeni anlamlar kazanıyordu.


-Canını yakanlar derneğinin başkanı mı sandın beni. O benleşen canını yakacak şulem yok.Şulem içimdeki buzları eriterek su oldu.Su, azizdir, berraktır, temizdir, akıcıdır, iyileri iyilere yapıştırır. Kötü emelleri paklar.Su, aşktır.Sarmaşık gibi dalgalarını bağlar bağırlara.Su kadar azizeydin.Hala öylesin.
Sularına kötü amaç fabrikasının atıklarını atanlara karşı direncin neden zayıf.
-Neden kaygıların çok şişman? Şişman mı seversin?


Ben aşk-ı saniyim.Saniye saniye seni yaşarken, sen hangi yaşınla, gözünde akan yaşınla beni silme eylemindesin.” Her eylem yeniden diriltir beni”
Üstelik..üste sende kalan yürek parçalarım var.Üstelik, üstsüz kalmış aşk aslanın var.Üstelik, üstbenliğimde sana yakıştırılmış asilliğim dururken, sen annenin eskiz haklıklarında kendine doğrucu bir cümle kuruyorsun.
-Yine haklı cıktı demenin demosundasın.Yarın güzel bir beste yapar, çalarsın kimbilir.Kimbilirin, bilirkişisi olarak geleceğim yeşil gözlerinde durucağım bilesin Şulenar.