Mutluluğu da elde ettim bu hayatta, üzüntüyü de.. Çıkmazlara çakıldım bir çok kez, bitmeyen tuzaklara takıldım. Yokluğunun cehennemine koştum adeta yüreğimle birlikte.. Hayatımda eksi kutup yaratan negatif bir çileydin sen ! Artı verip bağlandıran, eksilerle acı çektiren acımasız biriydin.. Olgun değildin ; Çocuktu hala kalbine yön veren kız.. Yelken açtın güneşin aydınlığına, gölge yarattın yalnızlığıma.. Yalnızlığın hazin sonuydu belki de çaresizlik gemisinin yolcusu olmak. Buz gibi vuruyor yüreğinin deli dalgaları yüreğime.. Acıtıyor, uzaklaştığın her adımda kalbime atılan sivri ok taneleri.
Farkında değildin bir bakımdan.. Yüreğimin kaptanıydın oysa sen, sensizliğin cehennemine çevirirdin çaresizlik gemisinin dümenini. Düşüncelerim tayfan oldu adeta,
tuzaklarına ortak ettin mürettebatımı.. Gözlerinle büyüledin belki de kalbimin derin düşünceli insanlarını.. Mutlu mu oluyordun acı yaşatmaktan bilemem, tek bildiğim yüreğinde ki ateşinle kavruluyorum gururuna yenildiğim. "Dön !" diyemiyorum tüm çaresizliklerimle yüreğimin kaptanına. Yeniliyorum her defasında naçizane kalbimin düşünceleriyle gururuna.. Her savaşta bıraktığım ganimetlerim sana olan hatıralarımdır büyük geminin acımasız kaptanı.

Enes Demirci